Με επιτυχία το έκτακτο συνέδριο της "ΚΟΙΝΩΝΙΑ".
Με μεγάλη επιτυχία έγινε την Κυριακή 18 Απριλίου 2010 στό γήπεδο του Sporting στά Πατήσια, με προσέλευση πού ξεπερνούσε τά 1.000 άτομα, το έκτακτο συνέδριο της Παρατάξεώς μας για την εθνική μας αξιοπρέπεια και την οικονομία, πού είχε σαν θέμα:
«ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ». Ομιλητές ησαν ο Πρόεδρος της Παρατάξεως κ. Εμμανουήλ Β. Βολουδάκης και ο υπεύθυνος του οικονομικού σχεδιασμού της Παρατάξεως Δρ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, καθηγητής της Διεθνούς Οικονομολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σινσιννάτι, στο Οχάιο των ΗΠΑ. Το συνέδριο ξεκίνησε με το Χριστός Ανέστη και με ενός λεπτού σιγή στη...
μνήμη του Αρχιμανδρίτου π. Μάρκου Μανώλη, ο οποίος ανεχώρησε από αυτή τη ζωή την περασμένη Παρασκευή 16 τρέχοντος μηνός. Ο π. Μάρκος ήταν μία μεγάλη πνευματική μορφή του καιρου μας καί, το κενό πού αφήνει πίσω του είναι δυσαναπλήρωτο. Η Παράταξή μας ιδιαίτερα τον ευγνωμονεί, γιατί από την αρχή ήταν ολόψυχα κοντά μας και μας στήριζε.
Μετά από την ενός λεπτού σιγή, ο εκπρόσωπος Τύπου της Παρατάξεώς μας, κ. Σωτήρης Λαιζηνός έκανε μια σύντομη εισαγωγή και έδωσε το λόγο στον πρώτο ομιλητή, τον κ. Κωνσταντίνο Πολυχρονίου, ο οποίος ξεκίνησε αναλύοντας τις δύο αρχές της Οικονομικής μας πολιτικής, δηλαδή, το δογματικό «πιστεύω» και το λειτουργικό «πιστεύω» μας. Και, πολύ δικαιολογημένα αναρωτήθηκε: ο σίδηρος τήκεται στους 1535 οΚελσίου. το αλουμίνιο τήκεται στους 660 οΚελσίου. Ποιό είναι το σημείο τήξης της κρατούσης κοινωνικοοικονομικής κουλτούρας των Ελλήνων;
Στη συνέχεια, έθεσε τούς στόχους της οικονομικής μας πολιτικής. σαν πρώτο στόχο έθεσε τη διάσωση και σταθεροποίηση της οικονομίας και σαν δεύτερο στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας.
Ο λόγος του ήταν ουσιαστικός και κατανοητός από όλους, ακόμη και από τούς μη ειδικούς και κάλυψε όλους τούς τομείς, από την Παιδεία, την εργασία και τά εργασιακά δικαιώματα, τίς επιχειρησιακές και οικονομικές πρακτικές, την κατανάλωση, την συνταξιοδότηση, την υγεία, την εισοδηματική και φορολογική πολιτική, την τεχνολογία και την αντιμετώπιση των μή προνομιούχων, για την οποία προτείνει συνεργασία Κυβέρνησης και θρησκευτικών ιδρυμάτων, καθώς και μή κερδοσκοπικών οργανώσεων. Μετά το τέλος της εισηγήσεώς του, ο κ. Πολυχρονίου χειροκροτήθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Πρόεδρος της Παρατάξεώς μας κ. Εμμανουήλ Βολουδάκης, ο οποίος τόνισε ότι, για να λυθούν όλα τα προβλήματα -και τα οικονομικά και τα άλλα, πρέπει ο λαός μας να αλλάξει νοοτροπία, να μάθει να μην ενδιαφέρεται μόνο για το μικροσυμφέρον του και την εξασφάλιση της οικογένειάς του, νοοτροπία πού, στο παρελθόν μας είχε κατατμήσει σε πόλεις-κράτη πού πολεμούσαν η μια την άλλη. Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να λειτουργούμε σαν σύνολο, σαν Κράτος και να δουλεύουμε για το κοινό καλό, με πρώτους τούς πολιτικούς, οι οποίοι θα πρέπει να μιμηθούν τον Ιωάννη Καποδίστρια και να ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ την περιουσία τους αντί να κάνουν περιουσίες σε βάρος του ελληνικού λαού και μετά να έχουν το θράσος να απαιτούν και θυσίες.
Ο Πρόεδρος ανέπτυξε με άμεσο και κατανοητό τρόπο ποιες άμεσες και εφικτές λύσεις έχει η Παράταξή μας για όλα τα θέματα, επικεντρώνοντας την προσοχή του στην Υγεία και το Ασφαλιστικό, αλλά κάνοντας αναφορά και στα θέματα της ιθαγένειας-υπηκοότητας και των μέτρων για την εξασφάλιση της εργασίας.
Τέλος, αναφέρθηκε στην υποδούλωση των Κομμάτων στους χρηματοδότες τους επιχειρηματίες, η οποία, τελικά, καταλήγει σε βάρος των εργαζομένων πολιτών. και τόνισε ότι το Κράτος δεν μπορεί να βλέπει τούς ανθρώπους σαν αριθμούς μιας στατιστικής έρευνας, αλλά σαν ανθρώπους, σαν την αιτία της υπάρξεώς του καί, τελικά, σαν τους εργοδότες των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Η ομιλία του Προέδρου διεκόπτετο συχνά από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των ακροατών. Εντύπωση προξένησε ο ενθουσιασμός ακόμη και μικρών παιδιών, πού φώναζαν «μπράβο», δίνοντας σε όλους μας την ελπίδα ότι η πατρίδα μας δεν μπορεί να πέσει θύμα της αλλοτρίωσης πού προγραμματίζεται γι’ αυτήν, όσο υπάρχουν οι ελληνικές οικογένειες πού εξασφαλίζουν το μέλλον της.
Μετά την ομιλία του Προέδρου ακολούθησε μια όμορφη και κατατοπιστική συζήτηση, πού κράτησε πολύ πέραν της καθορισμένης ώρας, δείχνοντας έτσι ότι ο ενθουσιασμός και το ενδιαφέρον των ανθρώπων, νίκησε ακόμη κι αυτόν τον κόπο της ημέρας.
Η Παράταξή μας βγήκε από αυτό το συνέδριο πιο πλούσια σε εμπειρίες και ελπίδες.
