Ο Ναπολέων έκανε μερικές αξιοσημείωτες δηλώσεις σχετικά με τον Χριστό, ενώ ήταν φυλακισμένος στο νησί της Αγίας Ελένης. Αυτή έγινε προς το στρατηγό Bertrand:

"Αυτή είναι η μοίρα των μεγάλων ανδρών! Έτσι ήταν με Καίσαρα και τον Αλέξανδρο. Κι εγώ, επίσης έχω ξεχαστεί. Και το όνομα ενός κατακτητή και ενός αυτοκράτορα είναι ένα θέμα για τα κολέγια! Ότι πετύχαμε είναι εργασίες που δίνονται στους μαθητές από το δάσκαλό τους, ο οποίος κάθεται και μας κρίνει, και ή μας επαινεί ή μας μέμφεται. Και κοίτα τι πρόκειται σύντομα να γίνει σε μένα! Θα δολοφονηθώ από την Αγγλική ολιγαρχία, θα πεθάνω πριν από τον καιρό μου. Και το νεκρό σώμα μου, επίσης, θα πρέπει να επιστρέψει στη γη, να γίνει τροφή για τα σκουλήκια. Ιδού η μοίρα, που έρχεται, γι 'αυτόν που έχει κληθεί ο μεγάλος Ναπολέων! Τι άβυσσος βρίσκεται ανάμεσα στην βαθιά δυστυχία μου και την αιώνια βασιλεία του Χριστού, που κηρύσσεται, αγαπιέται, λατρεύεται και...
 η οποία εκτείνεται σε ολόκληρη τη γη! Είναι για να πεθάνει; Ή για να ζήσει; Ο θάνατος του Χριστού! Είναι ο θάνατος του Θεού».

 Για μια στιγμή ο αυτοκράτορας ήταν σιωπηλός. Καθώς ο στρατηγός Bertrand δεν απάντησε, ο Ναπολέων πανηγυρικά πρόσθεσε,
"Αν δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός, πολύ καλά, τότε έκανα λάθος που σε έκανα στρατηγό".

Ο στρατηγός Bertrand είπε,
 «Δεν μπορώ να το συλλάβω, Μεγαλειότατε, πόσο σπουδαίος άνθρωπος σαν εσένα μπορεί να πιστέψει ότι το Υπέρτατο Ον παρουσίασε ποτέ τον εαυτό του στους ανθρώπους κάτω από μία ανθρώπινη μορφή, με ένα σώμα, ένα πρόσωπο, στόμα και μάτια. Ας είναι ο Ιησούς ό, τι σας ευχαριστεί – το υψηλότερο μυαλό, η πιο αγνή καρδιά, ο πιο ικανός νομοθέτης, και, από κάθε άποψη, το πιο μοναδικό ον που υπήρξε ποτέ – στα σίγουρα. Όμως παρόλα αυτά ήταν απλώς ένας άνθρωπος, ο οποίος δίδασκε τους μαθητές του, και παραπλανούσε εύπιστους ανθρώπους, όπως έκανε και ο Ορφέας, ο Κομφούκιος, ο Brama.

Ο Ιησούς προκάλεσε να τον λατρεύουν γιατί και οι προκάτοχοί του, Ίσις και Όσιρις, Δίας και Ήρα, είχαν περήφανα κάνει οι ίδιοι τους εαυτούς τους αντικείμενα λατρείας. Η υπεροχή του Ιησού την εποχή του ήταν σαν την επικράτηση των θεών και των ηρώων των μύθων. Αν ο Ιησούς έκανε τα πλήθη να είναι παθιασμένα και κολλημένα στο άρμα του, εάν είχε ξεσηκώσει τον κόσμο, βλέπω σε αυτό μόνο την δύναμη της μεγαλοφυΐας και τη δράση ενός πνεύματος διοίκησης, το οποίο υπέταξε τον κόσμο, όπως έχουν πράξει πολλοί κατακτητές – ο Αλέξανδρος, ο Καίσαρας , εσείς, Μεγαλειότατε, και ο Μωάμεθ - με ένα σπαθί ".

 Ο Ναπολέων αμέσως απάντησε,
 "Γνωρίζω τους ανθρώπους, και σου λέω ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι άνθρωπος. Επιφανειακοί άνθρωποι βλέπουν μια ομοιότητα μεταξύ του Χριστού και των ιδρυτών των αυτοκρατοριών, και των θεών άλλων θρησκειών. Η εν λόγω ομοιότητα δεν υπάρχει. Μεταξύ Χριστιανισμού και κάθε άλλης θρησκείας υπάρχει η απόσταση του απείρου».
Περισσότερα ΕΔΩ

Από το Κόκκινος Ουρανός.