Αγαπητοί φίλοι
 Δεν ξέρω για πόσες μέρες είστε αγανακτισμένοι. Εγώ είμαι μια ζωή. Και όχι, γιατί έχω κάποιο σύνδρομο αγανάκτησης. Αλλά γιατί από μικρό παιδί έζησα κάτω απ’ το ζυγό της ανάγκης και της φτώχειας. Οι δυο μεγάλες χαρές της παιδικής μου ηλικίας ήταν, όταν στην προσχολική μου ζωή φόρεσα γουρουνοτσάρουχα και στη ν 4η του Δημοτικού φόρεσα πάνινα παπούτσια.

Η φτώχεια μας δεν ήταν αποτέλεσμα της τεμπελιάς μας. Γιατί δουλεύαμε μέρα νύχτα. Στα καπνά και σε όλα τα μέτωπα. Ήταν αποτέλεσμα της κλοπής και της ληστείας του κράτους, των βιομηχάνων και των μεσαζόντων. Που σημαίνει ότι ήταν αποτέλεσμα της αλυσιδωτής αδικίας. Η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία μπορεί να κλέβει και να ληστεύει απεριόριστα. Παράνομα και νόμιμα. Χωρίς να φοβάται τίποτε. Έχουμε μπουχτίσει να βλέπουμε και ν’ ακούμε απ’ τα παράθυρα των...
 τηλεοράσεων τους κλέφτες και τους απατεώνες να βρίζουν οι μεν τους δε για τις κλοπές και τις ληστείες και τις απάτες τους. Είδατε μήπως κανέναν να δικαστεί και να καταδικαστεί; Να μπει στη φυλακή και να επιστρέψει τα κλεμμένα; Κανένας!

Έχουν νομικά και συνταγματικά κατοχυρωμένη την ασυλία της αλητείας και της ασυδοσίας τους. Αλλά… Η νομική και οικονομική αλητεία και ασυδοσία δεν είναι μόνο εθνικό, αλλά και διεθνές σπορ. Που σημαίνει ότι οι ντόπιοι κλέφτες και απατεώνες είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τους διεθνείς. Και έχουν την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή τους Με αποτέλεσμα να προαχθούν από κλέφτες και απατεώνες, σε εφιάλτες και προδότες. Έτσι που, όχι μόνο το λαό, να ληστεύουν, αλλά και την ίδια την πατρίδα να προδίδουν και να την ξεπουλάνε.

Και, γι’ αυτό, ακριβώς, σε συνεργασία με τους διεθνείς τοκογλύφους, μεθόδευσαν το τεράστιο χρέος. Και, τώρα υποστηρίζουν τον παραλογισμό ότι, για να ξεχρεωθούμε, πρέπει να χρεωνόμαστε ολοένα και περισσότερο. Πληρώνοντας ολοένα και μεγαλύτερους τόκους. Στο όνομα, λοιπόν, αυτού του παραλογισμού ψήφισαν, πριν ένα χρόνο, το μνημόνιο της εσχάτης προδοσίας και υπόγραψαν τη δανειακή σύμβαση της εθνικής δολοφονίας. Σύμφωνα με την οποία αποφάσισαν την αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτηση της πατρίδας μας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τα περιουσιακά της στοιχεία!… Που σημαίνει ότι η μαφία των τοκογλύφων μπορεί να ξεπουλάει, ακόμη και τους αρχαιολογικούς μας χώρους και τις παραμεθόριες περιοχές.

Ακόμη-ακόμη και τις ένοπλες δυνάμεις της πατρίδας μας!… Και υπάρχουν ακόμη Έλληνες που χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν την έσχατη αυτή προδοσία και δολοφονία της πατρίδας μας…. Και μπαίνει το ερώτημα: Εμείς τι κάνουμε; Και ασφαλώς θα πούμε ότι εμείς, οι αγανακτισμένοι δεν ανήκουμε στους χειροκροτητές της προδοσίας. Μάλιστα ήρθαμε εδώ για να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας και την αγανάκτησή μας.

Αλλά αρκεί αυτό; Πιστεύουμε ότι υπάρχει περίπτωση να συγκινήσουμε τους μεταλλαγμένους αυτούς ανθρώπους; Που είναι ολόιδιοι με το θάνατο! Τυφλοί, κουφοί και χωρίς σπλάχνα. Σαν τα ταριχευμένα πτώματα. Συνειδητά ασυνείδητοι και αποφασισμένοι! Για να υπηρετήσουν πιστά τα αφεντικά της παγκόσμιας διαβολοκυβέρνησης. Και ορκισμένοι να φέρουν σε πέρας την έσχατη προδοσία του ξεπουλήματος της πατρίδας μας!… Ε, και λοιπόν-ίσως πείτε- και τι να κάνουμε; Να πάρουμε τουφέκια, μαχαίρια τσεκούρια και να επαναστατήσουμε; Σε καμιά περίπτωση!

 Άλλωστε στην περίπτωση αυτή οι εφιάλτες και οι πάτρωνές τους διαθέτουν περισσότερα όπλα. Είναι προετοιμασμένοι. Και πιθανώς να το εύχονται κιόλας. Για να βρουν έτσι πάτημα και να κάμουν το ληστρικό τους καθεστώς τους ακόμη καταπιεστικότερο και ασφυκτικότερο. Ο ασφαλέστερος και αποτελεσματικότερος δρόμος και τρόπος αντίδρασης είναι η άμεση και γρήγορη πολιτική οργάνωση. Το 60% των Ελλήνων είναι εναντίον τους. Και, όπως αυτοί συνεννοούνται μεταξύ τους, για να επιβάλλουν το καθεστώς της έσχατης προδοσίας και του ξεπουλήματος, παρόμοια να βρούμε κι εμείς ένα minimum συναίνεσης.

 Για να ανατρέψουμε το προδοτικό τους καθεστώς και να αποτρέψουμε την καταστροφή της πατρίδας μας. Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να προκηρύξουν σύντομες εκλογές. Να δημιουργήσουν κυβέρνηση συναίνεσης. Και να προχωρήσουν στο ξεπούλημα και της διάλυση της κρατικής και εθνικής μας υπόστασης. Και στην οριστική υποδούλωση στο εφιαλτικό καθεστώς της χρεοκοπίας και της τοκογλυφίας. Όχι, λοιπόν, παθητική ομφαλοσκόπηση απέναντι στο νεκροταφείο των συνειδήσεων της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας.

Αλλά άμεση και γρήγορη οργάνωση για την ανατροπή της εφιαλτικής χρεοκρατίας και την αποτροπή του εξευτελιστικού πλειστηριασμού των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας… Έτσι ώστε να μην καταντήσει η Βουλή των Ελλήνων από ναός της δημοκρατίας, Βαστίλη της τοκογλυφίας…. Παπα-Ηλίας