Γράφει η Δηιδάμεια.
 Θα αναρωτηθούν κάποιοι, γιατί ασχολούμαστε με τη γλώσσα, σε μια έντονα πολιτική συγκυρία. Κατ’ αρχή, θεωρούμε το θέμα εξόχως πολιτικό. Έπειτα στο συγκεκριμένο ζήτημα, οι αλλαγές, επιβλήθηκαν σιγά σιγά. Εμείς όμως δεν καταλάβαμε τίποτα. Δεν αντιληφθήκαμε ότι τα νέα κάθε φορά μέτρα, μας οδηγούσαν να εγκαταλείψουμε τη γλώσσα των προγόνων μας και να υιοθετήσουμε την Αγγλική.

........."Αν δεν θέλετε, κύριοι τού υπουργείου, να κάνετε φωνητική ορθογραφία, τότε πρέπει ν’ αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα, γιατί αυτοί που τούς βάλανε ξέρανε τι κάνανε. Δεν υπήρχαν στα αρχαία ελληνικά, γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Αυτοί, οι Κριαράς και οι άλλοι, τα κτήνη τα τετράποδα που έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις – αυτό παρακαλώ να γραφεί στις εφημερίδες- δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα. Δεν ξέρουν αυτό που γνώριζε η κόρη μου στα...
 τρία της χρόνια.

Μάθαινε μία λέξη και μετά έψαχνε για τις συγγενείς της. Αυτό είναι μια γλώσσα. Ένα μάγμα, ένα πλέγμα, όπου οι λέξεις παράγονται οι μεν από τις δε, όπου οι σημασίες γλιστράνε από τη μία στην άλλη, είναι μια οργανική ενότητα από την οποία δεν μπορείς να βγάλεις και να κολλήσεις πράγματα, δυνάμει μιας ψευτοκυβέρνησης, καθισμένος σ’ ένα γραφείο στο υπουργείο Παιδείας. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι τελικά η κατάργηση τής συνέχειας.

 Ήδη, τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων ελληνικών. Δηλαδή, πάμε να καταστρέψουμε ό,τι κτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα τού σύγχρονου ελληνισμού".
Κορνήλιος Καστοριάδης.

Ποιος θα πίστευε, την εποχή εκείνη (αρχή της μεταπολίτευσης) που ο Καστοριάδης έλεγε τα παραπάνω, πως το μονοτονικό και η ορθογραφική απλοποίηση της ελληνικής, θα ήταν η αρχή και μόνο μιας σειράς μέτρων με σκοπό σε βάθος χρόνου να υιοθετήσουμε μια άλλη γλώσσα; Ακόμα και αν το έλεγε κάποιος, θα τον θεωρούσαν φαντασιόπληκτο. Το μόνο που είδαν οι πολίτες τότε, ήταν μια ευκολία για τους μαθητές.

Αν δούμε και τις αγορεύσεις στη Βουλή των Ελλήνων[1] τότε, θα διαπιστώσουμε πως επιστρατεύτηκαν μέχρι και επιχειρήματα για τα οικονομικά οφέλη της καθιέρωσης του μονοτονικού. Οι περισσότεροι πίστεψαν πως θα έμενε χρόνος στα σχολεία να εξερευνήσουν κάτι από τον πλούτο των κειμένων που είναι γραμμένα στη γλώσσα μας. Μάταιες ελπίδες. Η πραγματικότητα, ήρθε αμείλικτη. Η συνεχής υποβάθμιση της γλώσσας μας, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Έγινε όμως σιγά- σιγά, έτσι ώστε να μην φανεί η αλλαγή. Κάθε μικρή ‘μεταρρύθμιση’ μας φαινόταν ασήμαντη και δεν αντιδράσαμε. Μόνο που αυτές οι αλλαγές, οδηγούν, εκτός των άλλων, και σε μια νοοτροπία που προβληματίζει.

Σαν να ντρεπόμαστε που χρησιμοποιούμε αυτή τη γλώσσα. Σαν να την μισούμε. Να τη θεωρούμε δεύτερης κατηγορίας. Για αυτό, την κακοποιούμε βάναυσα. Είναι υπερβολικό να πούμε ότι αυτό το στόχο είχαν οι συνεχείς εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις; Σίγουρα όμως είχαν αποτέλεσμα να μεγαλώσει μια γενιά που να μην γνωρίζει ορθογραφία. Μια ματιά στο διαδίκτυο θα μας πείσει. Αναρωτιέται κανένας, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές των εκάστοτε δημιουργών τους, δεν έχουν ορθογραφικό και γραμματικό έλεγχο;

Δεν είναι απλό, να διορθώσουν τουλάχιστον τα λάθη που τους υποδεικνύει ο ορθογραφικός έλεγχος; Αφορμή για το παρόν σημείωμα όμως, στάθηκε όχι τα λάθη των αναρτήσεων αναγνωστών, αλλά ‘επιστημονικά’ και επίσημα κρατικά κείμενα. Γιατί εκεί φαίνεται τι πραγματικά θέλουν οι ιθύνοντες του Ελληνικού κράτους και τα τσιράκια τους, για την Ελληνική γλώσσα. Το πρώτο που διαπιστώνει κανείς, είναι ότι δεν δίνεται καμιά σημασία, στο θέμα της ορθογραφίας. Μπορεί πχ. να παραληφθούν μελέτες, να δημιουργηθούν κείμενα που δεσμεύουν το κράτος, χωρίς όμως να απαιτείται ορθογραφικός έλεγχος.

Παραδείγματα έχουμε πολλά. Ενδεικτικά και μόνο θα σταθούμε σε κάποια. Η ΣΑΖ Α.Ε. Συνεταιριστική Αυτοδιοικητική Ζακύνθου π.χ., αναθέτει μελέτη με θέμα «Διατήρηση και ανάδειξη στοιχείων τοπικής αρχιτεκτονικής στις παρεμβάσεις Leader+ και καθορισμός προδιαγραφών ποιότητας σε επιχειρήσεις φιλοξενίας». Τη μελέτη αναλαμβάνει μια κοινοπραξία της οποίας ηγούνται δυο επιστήμονες με εντυπωσιακά βιογραφικά. Παραθέτουν πολλές εργασίες τους και από διαφορετικούς φορείς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η περιγραφή όμως της κοινοπραξίας, (που είναι και αρχή της μελέτης) ξεκινάει με το εξής.

«Η Κοινοπραξία βασίζετε στους μελετητές…». Λες, πως το λάθος είναι τυχαίο. Δεν μπορεί δυο λαμπροί επιστήμονες να ξεκινούν τη μελέτη τους με ορθογραφικά λάθη. Διαβάζεις με υπομονή λοιπόν για τα παραδοσιακά της Ζακύνθου και λίγο πιο κάτω βρίσκεις κάτι άλλο και μετά το επόμενο[2] κλπ. Πως μπορεί δυο άνθρωποι, που έχουν τελειώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση, να παρουσιάζουν μια μελέτη, όχι με ένα αλλά με περισσότερα ορθογραφικά λάθη. Ενδιαφέρονται μόνο για την επιστήμη τους και για τίποτα άλλο; Η γραπτή γλώσσα που χρησιμοποιούν δεν παίζει κανένα ρόλο για αυτούς; Φυσικά η μελέτη τους, χρηματοδοτήθηκε από χρήματα των φορολογουμένων, δηλαδή δικά μας.

 Δεν θα κρίνουμε επιστημονικά το έργο τους, γιατί δεν είμαστε ειδήμονες. Αναρωτιόμαστε όμως, όταν κάποιος δεν προσέχει ούτε στο επίπεδο της ορθογραφίας που είναι πανεύκολο, έχει δείξει την δέουσα προσοχή σε άλλες πλευρές που χρειάζονται χρόνο και κόπο για να φτάσεις σε ορισμένα συμπεράσματα; Βεβαίως δεν παραλαμβάνουμε εμείς, αλλά η ΣΑΖ ΑΕ, που ως είθισται, θεωρεί το αποτέλεσμα τέλειο, ακόμα και αν οι ατέλειες διαπιστώνονται και από έναν μη ειδικό. Αφού οι επιστήμονες- μελετητές, χρησιμοποιούν έτσι την Ελληνική γλώσσα, εμείς θα αποτελέσουμε εξαίρεση, φαίνεται πως σκέφτηκαν κάποιοι στον ΟΠΕΚΕΠΕ και ιδού το αποτέλεσμα

Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να κάνετε Διαδικτυακή Υποβολή Αίτησης Ενιαίας Ενίσχυσης 2011 & Δήλωσης Καλλιέργειας/Εκτροφής ΕΛΓΑ 2011. Πηγαίνετε στην σχετική ιστοσελίδα του εποπτευόμενου από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης Οργανισμού, (opekepe.gr) , κατεβάζετε τα σχετικά αρχεία με τις οδηγίες, και διαβάζετε (ας εξετάσουμε το πρώτο) «Θα μπορέσετε να υποβάλλεται την αίτησή σας..». Υποθέτουμε και εδώ ότι κατά τύχη υπάρχει λάθος, αλλά λίγο παρακάτω (και μάλιστα με μια σειρά διαφορά), διαβάζουμε. «Στο online σύστημα μπορείτε να υποβάλλετε την αίτηση για το έτος 2011.

Εφόσον δεν υπάρχουν αλλαγές στην αίτηση και εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις υποβολής μπορείτε να υποβάλλεται αίτηση γα το έτος 2011». Τα λάθη συνεχίζονται και στα επόμενα αρχεία. Θα έλεγε κανένας ότι πρόκειται για απροσεξία. Όμως όχι. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή. Πως αποδεικνύεται αυτό; Μα από το γεγονός, πως σιγά σιγά επίσημη γλώσσα της Ελλάδος, καθίσταται η αγγλική. Τα έγγραφα τα ζητούν στην … αγγλική γλώσσα. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Στις 17 Μαίου 2011, ξεκίνησε η υποβολή προτάσεων επιχειρήσεων πληροφορικής και τεχνολογιών μέσω του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση» και του Jeremie.

Σε ποια γλώσσα όμως θα υποβάλλουν τις αιτήσεις οι Ελληνικές επιχειρήσεις. Όπως μας λέει το σχετικό δελτίου τύπου του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, στα … Αγγλικά. Δεν είναι μόνο το Ελληνικό κράτος που σιγά σιγά υιοθετεί την Αγγλική, (από την πρώτη δημοτικού διδάσκεται, ώστε τα Ελληνόπουλα, πριν μάθουν την Ελληνική να μάθουν την γλώσσα των αφεντικών μας). Είναι και ‘επιστημονικοί φορείς’ και Μ.Κ.Ο. Αν σας ενδιαφέρει η Βιολογική γεωργία και ο αγρο-οικο-τουρισμός, θα πρέπει να μιλάτε αγγλικά. Γιατί σ’ αυτή τη γλώσσα επέλεξαν οι διοργανωτές να γίνει το συνέδριο του μεσογειακού τμήματος της IFOAM (AgriBio-Mediterraneo) 16-18 Σεπτεμβρίου 2011, στη Ζάκυνθο. (Το συνέδριο διοργανώνεται από τον Οργανισμό ΔΗΩ, υποστηρίζεται από το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, το WWF Ελλάς συμμετέχει η IFOAM καθώς και άλλοι φορείς).

Όλοι αυτοί πιστεύουν πως οι αγρότες ξέρουν άπταιστα αγγλικά και για αυτό θα σπεύσουν στο συνέδριό τους!!! Η γλώσσα, είναι βασικό στοιχείο πολιτισμού. Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσουμε πιο έντονα την υπεράσπιση της Ελληνικής γλώσσας;
Δηιδάμεια

 [1] sarantakos.com
[2] “Οι επιπτώσεις του τουρισμού στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον αποτελούν ένα μόνο μέρος των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που προκαλούνται από την τουριστική δραστηριότητα, ή δε εξέτασή τους, περιπλέκετε και με την εκτίμηση των επιπτώσεων στο ανθρωπογενές περιβάλλον καθώς επίσης και με την εκτίμηση των επιδράσεων και μεταβολών που επέρχονται……” “Έτσι επί παραδείγματι, οικισμοί όπως : το Α. Γερακαρίο, Αγ. Δημήτριος , Μαρινέικα, Βανάτο κλπ δεν έχουν να παρουσιάσουν τίποτα το ξεχωριστό εκτός από κάποιο καμπαναριό ή ένα με δύο ερειπωμένα σπίτια, σε τέτοιο σημείο που να μην διακρίνετε ουσιαστικά η αρχιτεκτονική τους μορφή”

 economist.gr