Δημοσιεύθηκε στις:30 Ιανουαρίου 2012

Αναρτήθηκε από nikos

Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα. Ο Βραζιλιάνος "μάγος".

Κάθε φορά που ο Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα πανηγύριζε τα γκολ του γονατισμένος με τα χέρια ψηλά, ευχαριστώντας τον Θεό για το ταλέντο που του έδωσε, οι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι σίγουρα ένιωθαν την επιθυμία να κάνουν το ίδιο, ευχαριστώντας τον που έφερε αυτόν τον παίκτη στη χώρα μας!

Ο Βραζιλιάνος «μάγος», από τους καλύτερους και πιο θεαματικούς ξένους παίκτες στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, είχε το μοναδικό χάρισμα των καλλιτεχνών της μπάλας. Της...
μιλούσε κι εκείνη υπάκουε σε κάθε του κέλευσμα. Όαση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο της στρατηγικής και των συστημάτων, με την απαράμιλλη τεχνική του κατάρτιση, ο Τζιοβάνι ήξερε τον τρόπο να κολλάει την ασπρόμαυρη θεά στα πόδια του και να την στέλνει ακριβώς στο σημείο που ήθελε. Φαντασία, αστείρευτες εμπνεύσεις, ασίστ από την τρύπα της βελόνας, τακουνάκια και γκολ απίστευτης ομορφιάς συνέθεταν το αγωνιστικό του προφίλ του «Ζιο», που άφησε ανεξάλειπτο το στίγμα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το cobra sports.gr παρουσιάζει την πορεία του Βραζιλιάνου από τα πρώτα βήματα μέχρι το τέλος της καριέρας του και το… εμφατικό του πέρασμα από τον Ολυμπιακό.

Εκλεκτός του Πελέ

Γεννήθηκε στην Αμπαετετούμπα της Βραζιλίας στις 4 Φεβρουαρίου του 1972. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1989 στην ομάδα νέων της Τούνα Λούσο, όπου επέστρεψε μετά τον μονοετή δανεισμό του στην Τάσα ντε Λουθ, για να σκοράρει 24 γκολ σε 47 συμμετοχές τη σεζόν 1991-1992. Ακολούθησαν οι Ρέμο, Παϊσάντου και Σαοκαρλένσε, μέχρι που ο 23χρονος άσος τράβηξε το 1994 την προσοχή της μεγάλης Σάντος. Για τη μεταγραφή του μεσολάβησε η… αυτού Μεγαλειότητα Πελέ, ο οποίος έδωσε από την τσέπη του τα χρήματα και δεν δίστασε να χρίσει τον ταλαντούχο νεαρό διάδοχό του. Δύο σεζόν στην θρυλική βραζιλιάνικη ομάδα (με 18 γκολ σε 36 ματς) ήταν αρκετές για να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών συλλόγων.

Η «μπλαουγκράνα» καριέρα

Το καλοκαίρι του 1996 η Μπαρτσελόνα τον «άρπαξε» και τον έφερε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, καταβάλλοντας 5.5 εκατομμύρια ευρώ. Την πρώτη του σεζόν με τους Καταλανούς σημείωσε 7 γκολ σε 30 αγώνες και κατέκτησε το Κύπελλο UEFA και το Κύπελλο Ισπανίας (με προπονητή τον Μπόμπι Ρόμπσον και συμπαίκτες μεταξύ άλλων τους Ρονάλντο και Φίγκο). Κι ενώ όλα πήγαιναν καλά για τον «Τζο», την τεχνική ηγεσία ανέλαβε το καλοκαίρι του 1997 ο θιασώτης του πειθαρχημένου γερμανο-ολλανδικού ποδοσφαίρου, Λούις Φαν Γκάαλ, που δεν έβλεπε με καλό μάτι τους λάτιν της ομάδας (Ριβάλντο, Σόνι Άντερσον, Τζιοβάνι). Εκείνη τη σεζόν πέτυχε 9 τέρματα και την επόμενη 2, σε μόλις 11 συμμετοχές. Η θητεία του στην Μπαρτσελόνα έφτανε στο τέλος της. «Διώχνουν τη χαρά των φιλάθλων», έγραφε ο καταλανικός Τύπος.

Ο «Μεσσίας» στην Ελλάδα

8 Ιουλίου 1999. Με μια λιτή ανακοίνωση, ο Ολυμπιακός ανακοινώνει την απόκτηση του Βραζιλιάνου μουντιαλικού άσου Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα από την Μπαρτσελόνα για τρία χρόνια, έναντι 13 εκατ. ευρώ. Οι εφημερίδες κάνουν λόγο για τον «μάγο Τζιοβάνι». Από τις πρώτες μεταγραφές… αεροδρομίου, η υποδοχή που του επεφύλαξαν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού ήταν εντυπωσιακή. Από τους μη… γνωρίζοντες, η μεταγραφή του Ζλάτκο Ζάχοβιτς θεωρήθηκε σπουδαιότερη, κάτι που διαψεύστηκε γρήγορα. Ο ιδιόρρυθμος Σλοβένος έφυγε κακήν κακώς από τον Ολυμπιακό ενώ ο Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα είχε έρθει για να γράψει ιστορία με την «ερυθρόλευκη» φανέλα.

Η καθιέρωση

Ο πανύψηλος Βραζιλιάνος με τον εντυπωσιακό σωματότυπο, τα μακριά μαλλιά και την απίστευτη τεχνική κατάρτιση φόρεσε το νούμερο 10 και δεν άργησε να μπει στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Αγωνιστικά τους συστήθηκε για τα καλά με τα δύο του γκολ στο εκπληκτικό παιχνίδι με τη (μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης) Ρεάλ στο ΟΑΚΑ, εκείνο το αλησμόνητο 3-3 στην πρεμιέρα του Champions League της σεζόν 1999-2000. Η λόμπα του από το ύψος της μεγάλης περιοχής στον αγώνα πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, οι φαντεζί ενέργειες και το… ξεδίπλωμα των ικανοτήτων του και προκάλεσαν «Τζιοβανίτιδα» και το προσωνύμιο «μάγος» δεν άργησε να καθιερωθεί.

Ο τραυματισμός και η Αγία Γραφή

Η ευφορία δεν κράτησε για πολύ, καθώς λίγο καιρό μετά ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός του. Στις 4 Δεκεμβρίου του 1999, στο ματς Ηρακλής-Ολυμπιακός 3-4, ο αμυντικός του Γηραιού, Λάζαρος Σέμος, με ένα σκληρό τάκλιν ρίχνει κάτω τον Βραζιλιάνο που σφαδάζει. Η διάγνωση σοκαριστική. Ρήξη χιαστών και έξι μήνες εκτός δράσης (επέστρεψε στις 28 Μαΐου του 2000).
Χωρίς να τον αγγίξουν στο ελάχιστο τα… λαϊκά δικαστήρια που έστησαν φίλαθλοι και Τύπος εναντίον του παίκτη του Ηρακλή, όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε τον Τζιοβάνι στο νοσοκομείο ζητώντας συγγνώμη, ο Βραζιλιάνος σε μια χειρονομία μεγαλείου ψυχής, τον βεβαίωσε πως όλα ήταν εντάξει και του χάρισε την Αγία Γραφή.

Η (μη) θέση, το 4-5-0 και η… αναρχία

Η θέση του μέσα στο γήπεδο δεν υπήρξε ποτέ σαφής και αποτελούσε πονοκέφαλο για τους προπονητές του. Ερωτηθείς κάποτε για τον παραγκωνισμό του παίκτη στην Μπαρτσελόνα, ο Φαν Γκάαλ είχε πει: «Εγώ να τον βάζω, αλλά πείτε μου πρώτα εσείς σε ποια θέση παίζει». Ήταν σέντερ-φορ, δεκάρι, οργανωτής; Ίσως του ταίριαζε καλύτερα ο μπασκετικός τίτλος του «πλέι-μέικερ». Όμως δεν είχε και μεγάλη σημασία. Αφού ο Βραζιλιάνος διέθετε αυτό το… κάτι που φέρνει τον κόσμο στα γήπεδα.

Είχε ακούσει πολλά. Ότι ήταν αργός, ότι περπατούσε στο γήπεδο, ότι χαλάει το σύστημα, ότι η ομάδα έπαιζε με 4-5-0 με εκείνον στη σύνθεσή της, ότι δεν μαρκάρει. Ο Τζιοβάνι ήταν αναρχικός, από τους παίκτες που δεν μπαίνουν σε καλούπια. Ήθελε απλώς να παίζει, από τη μέση και μπροστά, κάνοντας ευτυχισμένους συμπαίκτες και φιλάθλους. «Μου αρέσει να είμαι όσο γίνεται πιο ελεύθερος, για να παίζω τη μπάλα που ξέρω και μπορώ», είχε πει.
Το στυλ του ξεγελούσε. Το νωχελικό του περπάτημα και το συχνά βαρύθυμο κούνημα του κεφαλιού δεν προδιέθεταν τους αντιπάλους για τη μοναδική έμπνευση που θα ακολουθούσε. «Έσπαγε» το παιχνίδι στα άκρα ανοίγοντας τις άμυνες, με τις κάθετες μπαλιές του έβγαζε τους συμπαίκτες του φάτσα με το γκολ ή τα σημείωνε ο ίδιος. Πάντοτε με ξεχωριστό, λάτιν τρόπο.

Η πίστη στο Θεό

Βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του είναι η πίστη στον Θεό. Είναι μέλος της εκκλησίας των Ευαγγελιστών. Πανηγύριζε πάντα τα γκολ του με τον ίδιο… ευλαβικό τρόπο. Γονατισμένος στο ένα πόδι, με τα χέρια ψηλά, αφιέρωνε τα γκολ του σε εκείνον που πιστεύει ότι του έδωσε το ταλέντο και την δυνατότητα να παίζει ποδόσφαιρο.

Κι αν το προσκύνημα των οπαδών του Ολυμπιακού φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του παρέπεμπε σε… θεϊκή λατρεία, ο ίδιος δεν ήθελε να τον αποκαλούν «Θεό». «Όχι, δεν είμαι Θεός. Θεός είναι μόνο ένας και πρέπει να πιστεύουμε μόνο σε αυτόν», έλεγε. «Ό,τι είμαι και ό,τι έχω του το χρωστώ... Έχω μια σχέση φιλίας με το Θεό, κι αυτό μπορεί να γίνει με κάθε άνθρωπο».

Τα νεύρα και η απειθαρχία

Όπως συμβαίνει με πολλούς σπουδαίους αθλητές, έτσι και ο Τζιοβάνι είχε τις ιδιορρυθμίες του. Ως παίκτης καθαρά ψυχολογίας, χρειαζόταν πολλές φορές ειδική μεταχείριση και όταν δεν την είχε, όταν δεν του πήγαινε καλά το παιχνίδι ή όταν αντιμετωπίζονταν σκληρά από τους αντίπαλους αμυντικούς, ο εκνευρισμός του ήταν εμφανής στο χορτάρι και συνήθως κατέληγε σε… κόκκινη κάρτα και αποβολή.

Δεν τα πήγε ποτέ καλά με τους Ντούσαν Μπάγεβιτς και Τάκη Λεμονή λόγω… ασυμφωνίας χαρακτήρων. Χαρακτηριστικό περαστικό της κόντρας του με τον Λεμονή ήταν η πλάκα που έκανε ο Βραζιλιάνους με τους υπόλοιπους… λάτιν του Ολυμπιακού στον Νέρι Καστίγιο στην προετοιμασία του 2002, όταν κατά την ανάδειξη του αρχηγού είχαν ψηφίσει και αναδείξει στη θέση αυτή τον 18χρονο τότε επιθετικό.

Έξι αξέχαστα χρόνια

Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε 5 πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο, σημειώνοντας συνολικά 98 γκολ. Η παρουσία του στην χώρα μας ήταν άκρως επιτυχημένη και έφυγε με δόξα, τίτλους αλλά και την αγάπη του φίλαθλου κόσμου.
Αξέχαστες θα μείνουν οι εμφανίσεις του απέναντι σε Ρεάλ και Μόλντε την πρώτη του σεζόν στο Champions League. Μεταξύ άλλων τα γκολ του με λόμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ και στη Γαλατασαράι στη Ριζούπολη (C.L. 2003-2004), το τσίμπημα της μπάλας στο τρίτο γκολ στο 1-4 επί του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο τον Μάρτιο του 2001, το κρέμασμα του τερματοφύλακα του Ηρακλή Ράινκε από τη σέντρα και το 5ο γκολ του Ολυμπιακού με το «μυτάκι» στον συγκλονιστικό ημιτελικό Κυπέλλου του 2001 στο Ολυμπιακό Στάδιο (5-4 οι Πειραιώτες), αφού έχει περάσει όλη την άμυνα των Θεσσαλονικέων (σ.σ. ανάγκασε μάλιστα τον αντίπαλο προπονητή, Άγγελο Αναστασιάδη, να του δώσει το χέρι του, όπως φαίνεται στη διπλανή φωτ.). Το γκολ του απέναντι στον Ακράτητο στην Φυλή περνώντας όποιον βρει μπροστά του και κεραυνοβολώντας τον τερματοφύλακα των γηπεδούχων, το «άδειασμα» με ποδιά και κοφτή ντρίπλα δύο παικτών του Παναθηναϊκού στη μεσαία γραμμή πριν δώσει πάσα πάρε-βάλε στον Τζόρτζεβιτς στο… αιώνιο ντέρμπι του 2001 (4/3/2001) αλλά και το κοντρόλ-ντρίπλα στους Μεντιέτα και Μπαρόνιο σε καλοκαιρινό φιλικό με την Λάτσιο (2001).

Η σχέση με τον κόσμο και η φιέστα του 2002

Ο Τζιοβάνι λατρεύτηκε όσο λίγοι παίκτες από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Το θεαματικό του παιχνίδι τον έκανε από την αρχή αγαπητό. «Είναι δώρο Θεού αυτός ο κόσμος. Μου δίνουν δύναμη με τις φωνές και τα πανηγύρια τους. Είναι συγκλονιστικοί. Γι’ αυτούς παίζω», είχε δηλώσει. Το σύνθημα «Τζιοβάνι Ολιβέιρα οε, οε», συνοδευόμενο από… προσκύνημα αποτελούσε ιεροτελεστία για τον κόσμο των «ερυθρόλευκων».

Οι φίλαθλοι ήταν μάλιστα εκείνοι που κράτησαν τον Βραζιλιάνο στην ομάδα, όταν το καλοκαίρι του 2002 ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε αποφασίσει να μη ανανεώσει το συμβόλαιό του που έληγε, έπειτα από την σχετική εισήγηση του προπονητή Τάκη Λεμονή (με επιχειρήματα την χαμηλή παραγωγικότητα του παίκτη εκείνη τη σεζόν και την απειθαρχία του). Στη φιέστα για το 6ο σερί πρωτάθλημα, στο φιλικό με την Πάρμα, στο πρόγραμμα του αγώνα ανακοινωνόταν ότι θα τιμηθεί ο Τζιοβάνι για την προσφορά του ενώ ο Τύπος της ημέρας αποχαιρετούσε με τους συγκινητικούς τίτλους τον παίκτη. Την ώρα που του δινόταν η τιμητική πλακέτα από τον Κόκκαλη, το ΟΑΚΑ δονήθηκε κυριολεκτικά από το σύνθημα «Τζιοβάνι, Τζιοβάνι για πάντα στο λιμάνι», με τον κόσμο να μην θέλει να πιστέψει ότι είχε έρθει η ώρα του «αντίο». Ο πρόεδρος άλλαξε γνώμη και αφουγκράστηκε το λαϊκό αίσθημα, ανανεώνοντας τη συνεργασία με τον «μάγο» για τρία ακόμα χρόνια.
Στο τελευταίο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, κάτω από τη φανέλα φορούσε μπλουζάκι που έγραφε στα ελληνικά: «Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου που οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είναι μέρος της ζωής μου. Σας αγαπώ πολύ».

Το «αντίο»

Τελευταία του σεζόν στον Ολυμπιακό ήταν το 2004-2005, όταν η ομάδα με τον… βεντετοφοβικό Ντούσαν Μπάγεβιτς στο τιμόνι κατέκτησε το νταμπλ. Ο Τζιοβάνι δεν είχε πάρει τις συμμετοχές που θα ήθελε και πήρε την απόφαση να αποχωρήσει. «Είμαι στενοχωρημένος που φεύγω και αφήνω μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό αλλά έτσι πρέπει να γίνει. Πέρασα τα έξι καλύτερα χρόνια της ζωής μου εδώ. Και ως παίκτης και ως άνθρωπος. Είμαι χαρούμενος και για τους οπαδούς που με αγάπησαν. Η απόφαση πάρθηκε για δικούς μου λόγους», είχε πει στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου.

Κλάμα στον… αέρα

Δεν ήταν μόνο οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού που αγάπησαν τον Βραζιλιάνο και την ποδοσφαιρική του ευφυΐα. Σε ζωντανή ραδιοφωνική του συνέντευξη το 2006, ο παραγωγός της εκπομπής του διαβάζει μήνυμα από φίλαθλο της ΑΕΚ που έλεγε: «Σ’ ευχαριστούμε για τις στιγμές που μας χάρισες κι ας μας πίκρανες πολλές φορές». Ακούγοντας το, ο «μάγος» λύγισε από την ένταση των συναισθημάτων και άρχισε να κλαίει με λυγμούς, μη μπορώντας να μιλήσει για αρκετά λεπτά

Η πορεία προς τη... δύση

Η ζωή του Τζιοβάνι μετά τον Ολυμπιακό περιελάμβανε περιπλάνηση σε διάφορες ομάδες. Αρχικά επέστρεψε στην πρώτη του αγάπη, την Σάντος (2005, 4 γκολ σε 27 εμφανίσεις), για να ακολουθήσουν οι Αλί Χιλάλ στη Σαουδική Αραβία (2006, 17 γκολ σε 20 ματς), Εθνικός (2006-2007, 3 γκολ σε 7 συμμετοχές), οι βραζιλιάνικες Σπορτ (2008, 4 γκολ σε 15 συμμετοχές) και Μότζι Μίριμ (2009, με πρόεδρο τον Ριβάλντο, 6 γκολ σε 12 συμμετοχές) και ξανά η Σάντος (2010, 1 γκολ σε 8 συμμετοχές), όπου έκλεισε την μεγάλη καριέρα του.

Με τη «Σελεσάο»

Ο Τζιοβάνι ήρθε στον Ολυμπιακό ως ενεργό μέλος της Εθνικής Βραζιλίας. Τελευταία του συμμετοχή με τη φανέλα της ήταν σε φιλικό με την Ισπανία, λίγες εβδομάδες πριν το… μοιραίο ματς με τον Ηρακλή. Μετά τον τραυματισμό του δεν αγωνίστηκε ξανά στη «Σελεσάο».

Ντεμπούτο με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έκανε στις 17 Μαΐου 1995, σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στο Ισραήλ. Σε 20 συμμετοχές με το εθνόσημο πέτυχε 6 τέρματα. Κορυφαία στιγμή του ως διεθνής ήταν η συμμετοχή στο Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998 και η κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα το 1997.

ΤΙΤΛΟΙ

Ρέμο: Πρωτάθλημα Παραένσε (1993)
Μπαρτσελόνα: 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας (1998, 1999), 1 Κόπα Ντελ Ρέι (1998), 1 Super Cup Ισπανίας (1996), 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1997), 1 ευρωπαϊκό Super Cup (1997)
Ολυμπιακός: 5 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2000, 2001, 2002, 2003, 2005), 1 Κύπελλο Ελλάδας (2005)
Σάντος: 1 Κύπελλο Βραζιλίας (2010), 1 Πρωτάθλημα Paulista (2010)

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Χρυσή μπάλα Βραζιλίας (=παίκτης της χρονιάς από το περιοδικό Placar) (1995)
Καλύτερος Ξένος Παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος (2000)
Πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος (2004)

Η καριέρα του με αριθμούς

1990-91: Τάκα Λουζ
1992: Τούνα Λούσο (47 συμμετοχές, 24 γκολ)
1993: Ρέμο (15 συμμετοχές, 5 γκολ)
1993: Παϊσάντου (12 συμμετοχές, 6 γκολ)
1994: Σαοκαρλένσε (18 συμμετοχές, 8 γκολ)
1994-96: Σάντος (36 συμμετοχές, 18 γκολ)
1996-99: Μπαρτσελόνα (68 συμμετοχές, 18 γκολ)
1999-2005: Ολυμπιακός (208 συμμετοχές, 98 γκολ)
2005: Σάντος (27 συμμετοχές, 4 γκολ)
2006: Αλ Χιλάλ (20 συμμετοχές, 17 γκολ)
2006-07: Εθνικός (8 συμμετοχές, 3 γκολ)
2007-08: Σπορτ (15 συμμετοχές, 4 γκολ)
2008-09: Μότζι Μίριμ (12 συμμετοχές, 6 γκολ)
2010: Σάντος (8 συμμετοχές, 1 γκολ)
Η παρουσία του στον Ολυμπιακό

1999-2000: 14 συμμετοχές, 8 γκολ
2000-2001: 19 συμμετοχές, 7 γκολ
2001-2002: 21 αγώνες, 4 γκολ
2002-2003: 22 αγώνες 10 γκολ
2003-2004: 28 συμμετοχές, 21 γκολ
2004-2005: 25 συμμετοχές, 10 γκολ

ΤΖΙΟΒΑΝΙ SPEAKING

- «Μου αρέσει όλη η φάση του γκολ να είναι τέλεια. Να την έχεις σχεδιάσει από την αρχή στο μυαλό σου. Να ντριμπλάρεις, να πασάρεις, να σκοράρεις. Να τα κάνεις όλα σαν σε όνειρο και να μπαίνει το γκολ μαγικά. Όπως πραγματικά αξίζει».

- «Εγώ δεν είχα θάλασσα. Στην άσφαλτο έμαθα μπάλα, όχι στην άμμο. Καμιά φορά έπρεπε να ντριμπλάρω ακόμα και κινούμενα αυτοκίνητα. Όποιος μπορεί να παίξει μπάλα στο δρόμο και στην άμμο, μπορεί να παίξει παντού».

- «Εγώ γεννήθηκα για να παίζω μπάλα. Δεν αντέχω να κάθομαι στον πάγκο και να παίρνω λεφτά, όσα και να είναι αυτά. Προτιμώ να αγωνίζομαι στην τέταρτη εθνική, παρά να είμαι αναπληρωματικός στην κορυφαία ομάδα του κόσμου».

TRIVIA

Είναι παντρεμένος από το 1995 με την Άννα-Ρόζα.
Έχει τρεις αδερφές.
Τα πρώτα του (δύο) γκολ σε επίσημο αγώνα με τη φανέλα του Ολυμπιακού τα πέτυχε στον αγώνα Κυπέλλου με τη Νάουσα στις 11 Αυγούστου 1999. Το τελευταίο του απέναντι στον Άρη, στον τελικό του Κυπέλλου το 2005.
Η σεζόν 2003-2004 ήταν η πιο παραγωγική του στον Ολυμπιακό. Με 21 γκολ αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, τη μοναδική χρονιά στην θητεία του στην Ελλάδα που οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατέκτησαν τον τίτλο.
Τη σεζόν 1995-1996, οδήγησε την Σάντος στους τελικούς του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος (24 γκολ). Στα ημιτελικά είχε βάψει τα μαλλιά του κόκκινα σε ένδειξη πίστης στον σύλλογο.
Οι φίλαθλοι της Σάντος του είχαν δώσει το παρατσούκλι «Μεσσίας» ενώ οι φαν του αυτοαποκαλούνταν «Μάρτυρες του Τζιοβάνι», κατά το… Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Πρότυπό του ήταν ο σπουδαίος Βραζιλιάνος μέσος Ράι κι από την Ευρώπη ο Μάρκο Φαν Μπάστεν.
Από την πρώτη μέρα που ο Νέρι Καστίγιο ήρθε στον Ολυμπιακό, ο Τζιοβάνι τον πήρε υπό την προστασία του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι για τρία χρόνια ερχόταν να με παίρνει από το σπίτι μου για την προπόνηση και με έβαλε στην υπόλοιπη ομάδα. Επίσης με πήγαινε να τρώω σπίτι του για να μην ψωνίζω από τα φαστ-φουντάδικα», είχε πει σε συνέντευξή του ο Μεξικανός.
Είχε δηλώσει πως θα ήθελε να γίνει ιερέας όταν τελείωνε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Δέσποινα Λάππα
Email: d.lappa@cobrasports.gr cobra sports.gr

Δημοσιεύθηκε από nikos στις 1/30/2012 07:05:00 μ.μ.. Εσωτερικές ετικέτες ΑΘΛΗΤΙΚΑ, ΒΙΝΤΕΟ, ΚΟΙΝΑ .

0 σχόλια for "Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα. Ο Βραζιλιάνος "μάγος"."

Το ΗΠΕΙΡΟΣ-ΕΛΛΑΣ επιτρέπει την αυτόματη δημοσίευση σχολίων για να μπορούν οι επισκέπτες να συζητούν ελεύθερα σε παραγματικό χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα σχόλια που δημοσιεύονται δεν ελέγχονται. Διαβάζουμε όλα τα σχόλια που δημοσιεύονται, και αν κρίνουμε ότι κάποια απο αυτά παραβιάζουν βασικούς κανόνες ενός πολιτισμένου διαλόγου, τα διαγράφουμε εκ των υστέρων.
Ποτέ δεν λογοκρίνουμε σχόλια με βάση την ιδεολογική, πολιτική, κομματική χροιά ή προτίμηση την οποία μπορεί να έχουν. Διαγράφουμε μόνο σχόλια που περιέχουν:
-γλώσσα επιθετική, ή και υβριστική απέναντι σε άλλους σχολιαστές ή αρθρογράφους του ΗΠΕΙΡΟΣ-ΕΛΛΑΣ, γλώσσα που δεν βοηθά τον πολιτισμένο διάλογο.
-εκδηλώνουν επιθετική διάθεση μέσω της έκφρασης χαράς για θανάτους ή προβλήματα υγείας άλλων ανθρώπων - δημόσια γνωστών ή μη.
-δυσφημούν με κατάφωρο τρόπο άλλους ανθρώπους χωρίς καμία απόδειξη για τους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς.
περιλαμβάνουν ρατσιστικά, σεξιστικά, ή ομοφοβικά υπονοούμενα ή ευθείες αναφορές για άλλους ανθρώπους
σχόλια που στην ουσία έχουν ως αποκλειστικό στόχο να διαφημίσουν προϊόντα, υπηρεσίες, επιχειρήσεις, άλλες ιστοσελίδες, ή γενικότερα ό,τι μπορεί να θεωρηθεί ως spam.

Έκανα ένα σχόλιο στο ΗΠΕΙΡΟΣ-ΕΛΛΑΣ γιατί δεν το βλέπω;
-Δύο λόγοι μπορεί να υπάρχουν γιαυτό
-Το σχόλιο σου κρίθηκε από τους διαχειριστές ότι περιλαμβάνεται σε κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις απαγορευμένων σχολίων.
-Υπάρχει ένα τεχνικό πρόβλημα το οποίο προσπαθούμε να λύσουμε, ή δεν το έχουμε αντιληφθεί και θα θέλαμε να μας το υποδείξεις.
-Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μας στέλνοντας email στο epirus.ellas@yahoo.gr για να μας πεις το πρόβλημα που έχεις.

Γιατί δεν μπορώ να κάνω είσοδο (login) στο λογαριασμό μου ή να σχολιάσω;
-Αν έχεις κάνει κάποιο σχόλιο που παραβιάζει με κατάφωρο τρόπο τους παραπάνω κανόνες, ή αν το έχεις κάνει επανειλημένα, τότε μπορεί να σου έχουμε απαγορεύσει τη δυνατότητα σχολιασμού για αυτή τη συμπεριφορά. Αν πιστεύεις ότι πρόκειται για κάποιο λάθος, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μας στο epirus.ellas@yahoo.gr