Είναι πλέον κοινώς παραδεκτό πως ένα νέου είδους ναρκωτικό έχει κάνει την εμφάνισή του στην κοινωνία μας εδώ και αρκετό καιρό.

Εκ πρώτης όψεως, όπως και κάθε νέα «ασθένεια», μοιάζει άφοβο και χωρίς ιδιαίτερα και εμφανή συμπτώματα. Ο εθισμός στο διαδίκτυο όμως απασχολεί πλέον σοβαρά και σε μεγάλο βαθμό ψυχίατρους...
, ειδικούς, αλλά και οικογένειες που βιώνουν τα πρώτα δείγματα αυτού του νέου κοινωνικού φαινομένου.

Το διαδίκτυο αποτελεί στις μέρες μας ένα φαινόμενο της εποχής, μια επανάσταση στον χώρο της πληροφορίας, της ενημέρωσης, των κοινωνικών δικτύων και της καθημερινής ζωής όλων μας. Έτσι, δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπου.
Ταυτόχρονα όμως, όπως φυσικά και κάθε δημιούργημα του ανθρώπου, έχει και την αρνητική πλευρά του. Συχνά έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις ακραίου εθισμού, κοινωνικής απομόνωσης, διαρρεύσεις προσωπικών δεδομένων, διακίνηση παιδικής πορνογραφίας, και διάφορων άλλων αρνητικών καταστάσεων.
 
Όσο και αν μας ακούγεται μακρινό και ξένο, σήμερα στο 90% των αναπτυγμένων χωρών υπάρχουν κλινικές απεξάρτησης για ανθρώπους εθισμένους στο διαδίκτυο και στις διάφορες υπηρεσίες του όπως τα on-line παιχνίδια και τα chatrooms. Και ναι, ανάμεσα στις χώρες αυτές βρίσκεται και η Ελλάδα, με κλινικές απεξάρτησης σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

Ο εθισμός στο διαδίκτυο δεν είναι κάτι απίθανο και αδύνατο να μας συμβεί. Το αντίθετο μάλιστα, θύμα του μπορεί να πέσει ο οποιοσδήποτε χωρίς να το αντιληφθεί. «Χτυπάει» κυρίως τους νέους και τα παιδιά. Η μεγαλύτερη και από τις πρώτες αντιδράσεις έχει να κάνει με το ότι το θύμα αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί το εμφανέστατο πρόβλημά του. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και αρκετό καιρό, καθώς η νέα «νόσος» πλήττει την κριτική ικανότητα του εγκεφάλου και γενικότερα «απενεργοποιεί» τον άνθρωπο από την πραγματικότητα.


Φυσικά για να συμβούν τα παραπάνω προϋποτίθεται μία κακή και αλόγιστη χρήση. Τα αρνητικά στοιχεία του διαδικτύου, όπως φυσικά και των περισσότερων καταστάσεων, εμφανίζονται όταν φτάνουμε στην υπερβολή. Το να βρεθούμε σε επικίνδυνα σημεία εθισμού απέχει αρκετά από μία καθημερινή χρήση, ακόμη και από μία πολύωρη χρήση του υπολογιστή και του διαδικτύου.

Αυτό απλά ίσως έχει κάποιο κόστος στην προσωπική ζωή και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας, αλλά ως εκεί. Το θέμα είναι να αντιληφθούμε έγκαιρα σε ποιο σημείο βρισκόμαστε και να αξιολογήσουμε σωστά την κατάσταση, αλλά και να σκεφτούμε με κάπως πιο σοβαρό τρόπο τη στάση μας απέναντι στο διαδίκτυο και στις παροχές του. Το μέτρο, θα έλεγα, όπως πάντα βέβαια αποτελεί και εδώ την πιο σωστή οδό.

Με αυτό το σκεπτικό και μέσω της λογοτεχνίας αποφάσισα και εγώ να προσφέρω ένα μικρό λιθαράκι στο κομμάτι αυτό. Έτσι έγραψα ένα βιβλίο με τίτλο e-Drugs (εκδόσεις Κέδρος), το οποίο αποτελείται από εννέα ιστορίες με πρωταγωνιστές-θύματα της τεχνολογίας και του διαδικτύου, προσπαθώντας να αναδείξω τις αρνητικές τροπές που μπορεί να πάρει η αλόγιστη και κακή χρήση του. Οι ιστορίες του βασίζονται σε έρευνα και δεν απέχουν πολύ από πραγματικές καταστάσεις.