Γράφει ο Μιχαλάτος Παναγιώτης.
Βρισκόμενοι στην δίνη της οικονομικής κρίσης και με την υπερπληροφόρηση από τα μέσα ενημέρωσης στο μέγιστο, έχουμε ζαλιστεί από τις οικονομικές αναλύσεις, που αναλύουν το τάδε μέγεθος, την δείνα συνισταμένη.

Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε τι θέλουν να πουν, σε σημείο που κοντεύουμε να ξεχάσουμε τα απλά μαθηματικά… Γιατί όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να μας ...
πείσουν για το αντίθετο, τα οικονομικά θα έχουν πάντα ως βάση τα μαθηματικά!
Για πάμε λοιπόν…

Κλάσματα! Αν δεν κάνω λάθος τα διδαχθήκαμε περίπου στην τετάρτη δημοτικού, για να τα θυμηθούμε λίγο…

Κάθε κλάσμα της μορφής, α/β , όπου α και β φυσικοί αριθμοί, είναι το πηλίκο της διαίρεσης που έχει διαιρετέο τον αριθμητή α του κλάσματος και διαιρέτη, τον παρονομαστή β του κλάσματος.

Αν θελήσουμε να μειώσουμε αυτό το πηλίκο τι πρέπει να κάνουμε…;

Έχουμε τρεις επιλογές:

α) Να μειώσουμε τον αριθμητή

β) Να αυξήσουμε τον παρονομαστή

γ) Και τα δύο ταυτόχρονα

Απλά μαθηματικά που σίγουρα είναι ξεκάθαρα σε όλους μας. Για πάμε να τα εφαρμόσουμε στα πιο μπλεγμένα οικονομικά και να εξετάσουμε ένα παράδειγμα:

Δημοσιονομικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ

Δημοσιονομικό έλλειμμα είναι η διαφορά μεταξύ δημοσίων δαπανών και εσόδων (φόρων) μέσα σε ένα έτος.

Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) είναι η συνολική αξία όλων των τελικών αγαθών (υλικών και άυλων) που παράχθηκαν εντός της χώρας σε διάστημα ενός έτους, και μαθηματικά εκφράζεται με το άθροισμα της κατανάλωσης, των επενδύσεων, των δημοσίων δαπανών και των καθαρών εξαγωγών

Τέλος, όταν μιλάμε για έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ, δεν εννοούμε τίποτα άλλο πέρα από ένα κλάσμα όπου αριθμητής είναι το έλλειμμα και παρονομαστής είναι το ΑΕΠ.

Οι τελευταίες τρεις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, Παπανδρεόυ, Παπαδήμου, Σαμαρά, κυνηγούν να μειώσουν αυτό το κλάσμα.

Με βάση όσα είπαμε παραπάνω τι δυνατότητες έχουν:

α) Είτε να μειώσουν τον αριθμητή, άρα να μειώσουν το έλλειμμα

β) είτε να αυξήσουν τον παρανομαστή, άρα να αυξήσουν το ΑΕΠ

γ) είτε και τα δύο ταυτόχρονα!

Τι έχουν επιλέξει μέχρι σήμερα να κάνουν με τις πολιτικές τους…;

Να μειώσουν τον αριθμητή του κλάσματος, και ξεκίνησαν να μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες και να αυξάνουν τους φόρους.

Από τότε, από την μία μεριά εξαφανίζουν σιγά σιγά συντάξεις, εφάπαξ, μισθούς δημοσίων υπαλλήλών, δαπάνες για κράτος πρόνοιας, έχουν κάνει ουσιαστική παύση πληρωμών σε εγχώριους προμηθευτές του δημοσίου, χωρίς ποτέ όμως να μπουν σε μια διαδικασία εξορθολογισμού δαπανών καθώς είναι άπειρα ακόμα τα κρούσματα κακοδιαχείρισης!

Από την άλλη έχουν εξαπολύσει τέποια φορομπηχτική πολιτική, που είναι αναγκασμένοι πλέον σε αυτή τη χώρα ακόμα και όσοι διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχιας να πληρώνουν φόρο!!

Τι κατάφεραν…;
Ουσιαστικά μια τρύπα στο νερό!
Εξαθλίωσαν τον Έλληνα πολίτη, διέλυσαν κάθε σχέση του κράτους μαζί του, οδηγώντας στην απαξίωση το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, καθώς είναι τέτοια η μείωση της κατανάλωσης, τέτοια η μείωση των επενδύσεων (κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει σε μία χώρα ακόμα και με διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, όπως έκαναν την Ελλάδα, όταν σε αυτή επικρατεί τέτοιο κακό οικονομικό κλίμα… δείτε και την Γερμανία για να καταλάβετε!) που το ΑΕΠ μειώνεται πλέον για πέμπτο χρόνο συνεχόμενα!!!

Έχουν κατορθώσει το ακατόρθωτο…
Με την τεράστια συρρίκνωση των εισοδημάτων, καθιστούν αδύνατη την πληρωμή των υπέρογκων φόρων, οδηγούμενοι με μαθηματική ακρίβεια στην μη περαιτέρω μείωση του ελλείμματος, ενώ με την συνεχιζόμενη μείωση του ΑΕΠ αυτό που θα καταφέρουν είναι σε σύντομο χρονικό διάστημα το κλάσμα να αυξηθεί ξανά και τότε θα είναι επιτακτική για μια ακόμα φορά η λήψη νέων μέτρων και ας ανακοίνωσε χθες ο κύριος Σαμαράς ότι αυτά θα είναι τα τελευταία!

Τα ίδια είχε πει και ο κύριος Παπανδρέου και από τότε άλλες δύο κυβερνήσεις πέρα από την δική του εξακολουθούν να παίρνουν για “τελευταία” φορά μέτρα!

ΥΓ. Σε επόμενες αναρτήσεις με βάση ότι είπαμε σήμερα θα δείξουμε τι πρέπει να γίνει, ώστε όχι μόνο να είναι όντως τα τελευταία μέτρα, αλλά και να αντιστραφούν οι επιδράσεις τους!

του Μιχαλάτου Παναγιώτη, οικονομολόγου.
Ελεύθερη Γνώμη.