Προειλημμένες ήταν οι αποφάσεις και προκαθορισμένη η συμφωνία των τριών κυβερνητικών εταίρων στους «βασικούς άξονες του πακέτου των μέτρων».

Προκειμένου να διαχειριστούν επικοινωνιακά την αθέτηση των προεκλογικών τους δεσμεύσεων και δηλώσεων, «πρωταγωνίστησαν» επί μακρόν, σε ένα κακής ποιότητας «θέατρο», υποδυόμενοι...
τους ρόλους των δήθεν σκληρών διαπραγματευτών. Δυστυχώς δεν υπήρξε καμία διάθεση επαναδιαπραγμάτευσης αλλά ούτε και η πρόταξη ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης για να βγει η χώρα από την κρίση.

 Η Κυβέρνηση, γνωρίζει ότι τα νέα επώδυνα, ανέλπιδα και ατελέσφορα μέτρα θα βαθύνουν την ύφεση, θα διογκώσουν την ανεργία, θα οδηγήσουν την οικονομία σε γενικευμένη στάση πληρωμών και θα καταστήσουν ακόμα πιο δύσκολη την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και της βιωσιμότητας του χρέους. Κόπτεται όμως να αποδείξει στους εταίρους μας ότι είναι «καλή μαθήτρια» για να έχει την πολιτική τους στήριξή παρόλο ότι γνωρίζει ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει. .

 Η νέα αναδιάρθρωση έχει ήδη προεξοφληθεί από τις διεθνείς αγορές αλλά και από τους ίδιους τους δανειστές μας. Είναι ζήτημα χρόνου να γίνει. Θα γίνει, όμως, αφού πρώτα ψηφισθούν τα μέτρα, ώστε αυτή να παρουσιασθεί ως επιβράβευση της ακολουθούμενης πολιτικής. Το ίδιο και με την προαποφασισμένη επιμήκυνση . Θα εμφανισθεί ως μεγάλη νίκη και πολιτική επιβράβευση , παρόλο που αυτή θα διογκώσει ακόμα περισσότερο το χρέος.

 Δυστυχώς, δεν εισακούστηκα ούτε από τον Πρωθυπουργό, ούτε από τους άλλους δυο πολιτικούς αρχηγούς, που συγκροτούν την Κυβέρνηση, όταν την 1η Αυγούστου 2012 με επιστολή μου, τους είχα προτείνει τη στρατηγική, που ,υπό τις παρούσες συνθήκες μπορεί να παράσχει τους αναγκαίους βαθμούς ελευθερίας προς την Ελληνική Κυβέρνηση, ώστε να αποφευχθεί ένας νέος αδιέξοδος κύκλος λιτότητας, ύφεσης, ανεργίας και εκτίναξης του χρέους.

 Συγκεκριμένα πρότεινα: «Η Κυβέρνηση να υποβάλει αμέσως αίτημα προς το Δ.Ν.Τ., την Ε.Κ.Τ. και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - πριν την πληρωμή του ομολόγου προς την ΕΚΤ – και να ζητήσει τη σύνταξη και δημοσιοποίηση επίσημης έκθεσης για τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους με τη συμβολή και Ελλήνων εμπειρογνωμόνων.

Με βάση την Έκθεση αυτή θα πρέπει να υπάρξει πολιτική διαπραγμάτευση και να ληφθούν αποφάσεις είτε για νέο «κούρεμα», είτε για ρύθμιση, είτε για αγορά χρέους από τη δευτερογενή αγορά, είτε για διαγραφή χρέους ή συνδυασμό των ανωτέρω και να προσδιορισθεί ο ρυθμός ανάπτυξης που είναι αναγκαίος και συμβατός με την επίτευξη βιωσιμότητας του χρέους. Τότε και μόνο τότε μπορεί και πρέπει να προσδιορισθεί το μέγεθος και το περιεχόμενο των δημοσιονομικών μέτρων που πρέπει να ληφθούν, καθώς και ο αναγκαίος χρονικός ορίζοντας της δημοσιονομικής προσαρμογής.

Στο μεταξύ, η Κυβέρνηση θα πρέπει να επικεντρώσει την προσπάθειά της στην γρήγορη υλοποίηση διαρθρωτικών και ρυθμιστικών τομών που προάγουν τις επενδύσεις, την ανταγωνιστικότητα, τη δημοσιονομική εξυγίανση και την κοινωνική συνοχή στο πλαίσιο ενός Εθνικού Προγράμματος Ανασυγκρότησης».

Αυτή η κυβέρνηση είναι δέσμια πολιτικών σκοπιμοτήτων και ιδεολογικών αγκυλώσεων. Φέρει τεράστια ευθύνη όχι μόνο για το οικονομικό αδιέξοδο που βιώνουν χιλιάδες οικογένειες , αλλά και για την κοινωνική έκρηξη που θα είναι αναπόφευκτη.