Διαβάστε την παρέμβαση της Βουλευτού Ιωαννίνων   Άννας Ασημακοπούλου στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων κατά τη χθεσινή συνεδρίαση με θέμα την επεξεργασία και εξέταση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν.4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016».

Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,...
Πολύ εύγλωττα, εύστοχα και εμπεριστατωμένα οι συνάδελφοι που μίλησαν για το νομοσχέδιο πριν από εμένα, έθεσαν το ζήτημα του κατά πόσο είναι απαραίτητο και μονόδρομος να ψηφισθεί αυτό το νομοσχέδιο, παρά τα σκληρά και επώδυνα μέτρα και τις θυσίες που απαιτεί εκ νέου από τον ελληνικό λαό, οπότε θα θίξω, στο λίγο χρόνο που έχω, ορισμένα επιχειρήματα που ακούστηκαν, ιδιαίτερα από την πλευρά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..

 Συγκεκριμένα, ακούσαμε ότι "για το σπιράλ ύφεσης και λιτότητας, στο οποίο βρισκόμαστε, ευθύνεται ουσιαστικά ο φιλελευθερισμός" και η μεγάλη κριτική του νομοσχεδίου ήταν στη λογική ότι "υπηρετεί το φιλελευθερισμό" και ότι "το νομοσχέδιο επιφέρει τη φιλελευθεροποίηση".

Ήθελα να ρωτήσω:
δεν φταίνε, δηλαδή, για αυτή την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε εδώ σήμερα οι χρόνιες στρεβλώσεις;

Δεν φταίει το πελατειακό κράτος ή η διόγκωση του δημόσιου τομέα, η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, η διαφθορά, η καταστροφή της παραγωγής και η ενοχοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας;

Δεν φταίνε αυτά;
Φταίει ο φιλελευθερισμός;
Προς Θεού, δεν έχει ευθύνη καμία άλλη παράταξη, ούτε η Αριστερά, για το σημείο στο οποίο έχουμε έρθει. Να ρωτήσω κάτι; Δηλαδή, όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα είχαμε φιλελευθερισμό; Αυτό είχαμε, οπότε τον κρίνουμε εμπειρικά, πως αυτό είναι που προκάλεσε την κρίση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα; Θέλω να πω ότι δεν είμαι των άκρων. Όπως και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπάρχουν φωνές, οι οποίες λένε «ναι μεν θέλουμε το κράτος, αλλά δεχόμαστε ότι και η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο», έτσι και εγώ δεν απορρίπτω a priori το concept «το κράτος να παίζει το ρόλο του ρυθμιστή».

Απλώς, διαφωνούμε ως προς το μέγεθος της παρέμβασης και τον τύπο των παρεμβάσεων. Επίσης, ακούστηκε ότι υπάρχει μαζί με το φαύλο κύκλο της ύφεσης και της λιτότητας, ένας άλλος φαύλος κύκλος που έχει να κάνει με το γεγονός ότι χαλάσαμε το ηθικό του δημόσιου τομέα, από τον οποίο εξαρτάται το να γίνουν οι αλλαγές που θέλουμε στο κράτος, επειδή κόψαμε τους μισθούς. Είχα ακούσει ότι «το νόμιμο δεν είναι ηθικό», τώρα ακούω τι; Ότι «το μόνιμο είναι το ηθικό»;

-->

Δηλαδή, αυτό που είχαμε μέχρι τώρα, ένα Δημόσιο το οποίο ήταν μόνιμο, το οποίο ήταν υψηλόμισθο μας βοήθησε; Μας έσωσε; Αυτό είναι το όραμα για το πώς θα πάμε παρακάτω στο μέλλον; Τέλος, θέλω να θίξω αυτά που είπε ο κ. Σταθάς, ο οποίος με τον τρόπο που μίλησε δείχνει ότι ειλικρινά εκτός από πανεπιστημιακή σπουδή, έχει και σπουδή της ζωής, και με άγγιξαν αυτά που είπε. Και είπε ότι «τα νούμερα είναι αμείλικτα». Συμφωνώ ότι τα νούμερα είναι αμείλικτα και στη συζήτηση που κάναμε για τον προϋπολογισμό και για το μεσοπρόθεσμο, παραδεχτήκαμε ότι τα νούμερα δεν είναι εγγυημένα, ότι υπάρχουν διάφορες προϋποθέσεις εργασίας, ότι υπάρχουν αμφιβολίες για τους πολλαπλασιαστές.

Την κάναμε αυτή τη συζήτηση, νομίζω με κάποια ειλικρίνεια. Τα νούμερα δεν είναι εγγυημένα, αλλά αυτό που έχω να πω είναι ότι τουλάχιστον εμείς έχουμε νούμερα τα οποία έχουν κάποια λογική και έχουν κάποια προοπτική, την οποία μπορεί κάποιος να την αμφισβητήσει. Το θέμα είναι ότι όταν ακούμε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, στην κριτική που ασκείτε, χρησιμοποιείτε τα νούμερα.

Κριτικάρετε τα νούμερα, δεν έχετε όμως, νούμερα που να αποτελούν μία λύση. Εκεί είναι η βασική μου αντίρρηση σε αυτά, τα οποία λέτε. Είπε και ο κ. Τσακαλώτος, τον οποίο εκτιμώ, ότι «τα νούμερα δεν βγαίνουν». Κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να το δεχτεί αυτό. Καταρχάς, δεν το δέχομαι γιατί θεωρώ ότι έχω κάποια επιστημονική κατάρτιση και πιστεύω ότι αυτά τα νούμερα έχουν πιθανότητες.

Από εκεί και πέρα λέει ότι «περιμένουμε να έρθει η λύση από την Ευρώπη» και ότι «δεν θα έρθει από εμάς». Εκεί είναι η διαφορά μας. Εμείς, είμαστε Ευρώπη. Δηλαδή, τι είμαστε εμείς; Αφγανιστάν είμαστε; Είμαστε Ευρώπη και αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε και με αυτό το νομοσχέδιο, είναι να γίνουμε ακόμα περισσότερο Ευρώπη.

 Να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει μια μοίρα, μια μοίρα ιστορική. Πάντα στις εξελίξεις τον τελευταίο αιώνα ήταν μπροστάρης. Αυτή τη στιγμή, δέχομαι ότι υπάρχει ακόμα και κενό ηγεσίας στην Ευρώπη. Ναι, η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει προς τα πού θα πάει και εφόσον ενοποιηθεί, θα πρέπει να κάνει σοβαρά βήματα με θάρρος και με τόλμη.

Οι θυσίες των Ελλήνων είναι πάλι μοίρα μας. Είμαστε μπροστάρηδες σε αυτή την προσπάθεια, σε αυτό τον αγώνα και καλώς ή κακώς αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί ένα κομμάτι του δρόμου για την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ως τέτοιο το ψηφίζω και το στηρίζω.
Ευχαριστώ.

 *Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσων συνεδρίασαν στις 6 Νοεμβρίου με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και εξέταση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν.4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016»