Γράφει ο Θωμάς Ηλιόπουλος .
Την δεκαετία του 1980, το κομμουνιστικό καθεστώς της Πολωνίας στην προσπάθεια του να καταστείλει το λαϊκό συνδικαλιστικό κίνημα της Αλληλεγγύης (Solidarność) προέβη σε πολύ σκληρές διώξεις.

Στρατιωτικός νόμος από τον Στρατηγό Γιαρουζέλσκι το 1981, δικτατορία, δολοφονίες, απολύσεις, φυλακίσεις, παρακολουθήσεις, υποκλοπές.
Η κρατική τηλεόραση διεξήγαγε 24ωρη ανελέητη...
προπαγάνδα.
Τα σημαίνοντα στελέχη της Αλληλεγγύης, αν τυχόν δεν βρίσκονταν μόνιμα φυλακισμένοι, είχαν πάντα έτοιμη μια βαλίτσα με τα απαραίτητα προσωπικά είδη για την στιγμή της σύλληψης από την κομμουνιστική αστυνομία.

Το κίνημα δεν κατεστάλη ποτέ, ακόμη και όταν κηρύχθηκε εντελώς παράνομο.
Οργανώθηκε στην παρανομία και συνέχισε τον αγώνα, έστω και με πάρα πολλές δυσκολίες.
Το αποτέλεσμα;
Το 1989, το κομμουνιστικό καθεστώς αναγκάστηκε να καλέσει την Αλληλεγγύη και τον ηγέτη της Λέχ Βαλέσα σε συνομιλίες, μπροστά στην διογκούμενη λαϊκή οργή για την φτώχεια και την πολίτικη ανελευθερία στην Πολωνία.

Το 1990 το καθεστώς κατέρρευσε οριστικά και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πολωνίας άλλαξε μέχρι και το όνομα του και σχεδόν διαλύθηκε.

Διακρίνετε ομοιότητες με την Ελλάδα;
Κομμουνιστικο καθεστώς έχουμε κι εδώ, απλά με φιλελεύθερο μανδύα.

Το πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδος, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ακολουθεί ακριβώς τις ίδιες τακτικές με το Κομμουνιστικο Κόμμα της Πολωνίας, όπως και με άλλα παρόμοια κόμματα του τότε Σοβιετικού μπλοκ.
Ούτως ή άλλως, κομμουνιστές και φιλελεύθεροι έχουν την ίδια («περιούσια»...) μήτρα.

Το πολιτικό καθεστώς της Ελλάδος προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατηθεί στην εξουσία από το 2010. Με νύχια και με δόντια.

Το 2012 όμως βρήκε μπροστά του το ολοένα διογκούμενο από την λαϊκή οργή εθνικιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής.

Στην προσπάθεια του να σωθεί έχει χρησιμοποιήσει και θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί σκληρότατες τακτικές.
Παρακολουθήσεις, φυλακίσεις, δολοφονίες, απολύσεις, διώξεις.
24ωρη προπαγάνδα από κρατική και ιδιωτική τηλεόραση.

Η λαϊκή οργή όμως συνεχίζει να διογκώνεται, όπως και το κίνημα.

Οι κομουνιστές της Πολωνίας νόμιζαν ότι θα αντιμετώπιζαν την λαϊκή δυσαρέσκεια με παχυλά δάνεια από την Σοβιετική Ένωση και προσωρινές μειώσεις τιμών στα βασικά είδη διατροφής.

Οι νεοκομμουνιστές-φιλελεύθεροι της Ελλάδος νομίζουν ότι με παχυλά δάνεια από την Ευρωσοβιετική Ένωση και προσωρινές οικονομικές δήθεν ελαφρύνσεις, θα αντιμετωπίσουν την δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού.

Και στις δυο περιπτώσεις, η οικονομική καταστροφή ήταν αναπόφευκτη και απλά αναβαλλόταν με ημίμετρα.
Το υπέρογκο εξωτερικό χρέος της Πολωνίας (καθώς δεν χρωστούσε μόνον στην ΕΣΣΔ αλλά και στην Δύση) ήταν παρόμοιο με το σημερινό της Ελλάδος, το οποίο μετά από δυο μνημόνια και ένα κούρεμα συνεχίζει να αυξάνεται ραγδαία.

Το εθνικιστικό κίνημα κατά πάσα πιθανότητα θα αναγκαστεί να περάσει στην παρανομία και να βιώσει δύσκολες στιγμές.

Η Αλληλεγγύη στην Πολωνία δεν ήταν έτοιμη να περάσει στην παρανομία, αλλά προσαρμόστηκε.

Το ίδιο θα προσαρμοστεί και η Χρυσή Αυγή (αν δεν είναι ήδη έτοιμη).

Η οικονομική διάλυση, η κοινωνική αποδιοργάνωση, η εθνική μειοδοσία και η αυταρχική πολιτική συμπεριφορά οδηγούν μαθηματικά στην πτώση.

Η κατάληξη θα είναι ότι μετά από χρόνια διώξεων (δυστυχώς όμως όχι τόσο εύκολα όσο ευχόμαστε) το σύστημα θα καταρρεύσει.

Και θα αναγκαστεί να παραδώσει στην Χρυσή Αυγή.

Η μόνη περίπτωση να μην επαληθευθούν τα παραπάνω είναι, το καθεστώς των κλεπτών της Μεταπολίτευσης να είναι πιο σαθρό ακόμη και από το κομουνιστικό καθεστώς της Πολωνίας (πράγμα διόλου απίθανο) και καταρρεύσει ταχύτερα.

Ηλιόπουλος Θωμάς