Του Δημήτρη Κωνσταντάρα.
Πως «διαχειριζόμαστε» εμείς εδώ στην Ελλάδα, ως επίσημο κράτος, ως επιστήμονες, ως κυβέρνηση, ως ειδικοί «φορείς» την όλη υπόθεση του ζητήματος των υδρογονανθράκων που υπάρχουν, εκεί όπου τέλος πάντων υπάρχουν;

Προτιμώ να μην πω ούτε εγώ την άποψή μου – ως μη επιστήμων άλλωστε- ούτε να αναφέρω τι πιστεύει η πλειοψηφία του κόσμου που χρόνια ολόκληρα ακούει για πετρέλαιο και υδρογονάνθρακες και φυσικό...
αέριο αλλά πετρέλαιο και υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο δεν βλέπει. Δανείζομαι την άποψη του καθ. δρ. Γιώργου Ζουγανέλη, πολύ έμπειρου επιστήμονα που ζεί στο Τόκιο και ασχολείται τα τελευταία χρόνια με τη Σχεδίαση Καινοτομιών, το R&D εταιρειών και τη Μεταφορά Τεχνολογίας.

Σας παραθέτω τις απόψεις του, γιατί μεταφέρει την εμπειρία μιας προηγμένης χώρας και επειδή έχει περάσει απο ερευνητικά κέντρα όπως το Δημόκριτο, το μεγαλύτερο Εθνικό εργαστήριο της Ιαπωνίας το ΕTL, το πανεπιστήμιο του Cambridre, το Kansas State University και πολλά άλλα.

Και στην Ελλάδα όμως πρίν φύγει, εδώ και 16 χρόνια, γιατί όπως λέει «δεν έβρισκε κάτι χρήσιμο να κάνει», είχε φτιάξει τον πρώτο Ελληνικό σκληρό μαγνήτη ένα θέμα όχι αιχμής μεν για τα επίπεδα της Ιαπωνίας αλλά καλό για να ξεκινήσει την ανάπτυξη η Ελλάδα την εποχή που δεν υπήρχε τίποτα...
Είναι Φυσικός με διδακτορικό και Ψηφιακός Ηλεκτρονικός μηχανικός-σχεδιαστής με Mάστερ , expert σε πάνω απο 180 πειραματικές τεχνικές, σχεδιάζει υλικά και ηλεκτρονικά, είναι εμπειρότατος προγραμματιστής και έχει δουλέψει σε πολλά διαφορετικά projects.

Δεν τον απασχολεί η βασική έρευνα ή η συγγραφή ανακοινώσεων (κάτι που γίνεται μεν καλά στην Ελλάδα αλλά δεν προσφέρει κάτι στην οικονομία της) αλλά η εφαρμοσμένη έρευνα, τα projects και οι καινοτομίες. Επιπλέον είναι βαθύς γνώστης και αναλυτής του Χρηματιστηρίου, οι δε προβλέψεις του για την Ελληνική οικονομία έχουν πολλές φορές επαληθευθεί.

Είναι στη πραγματικότητα ένας διεπιστήμονας, απο τους λίγους που υπάρχουν στον κόσμο και μπορεί να προσεγγίζει ένα θέμα απο πολλές πλευρές. Κάτι που στην Ελλλάδα θα προκαλέσει αντιδράσεις αφού ο καθένας θέλει να είναι το αφεντικό στο "μαγαζί" του.

Οι απόψεις του λοιπόν ενώ θα έπρεπε να αποτελούν… Ευαγγέλιο φαίνεται ότι αγνοούνται. Ο ίδιος λέει, ότι οι ανάγκες θα φέρουν τις λύσεις και τους ανθρώπους τους κατάλληλους που θα αξίζουν να ηγηθούν της χώρας και ότι κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει κάτι με το ζόρι για πολύ χρόνο.
Στο χάρτη που μου έστειλε φαίνονται οι μετρήσεις ΜΑD (Magnetic Anomaly Detection) απο αεροπλάνα που έχουν σκανάρει την Ελλάδα κατά διάφορες περιόδους. Τον συνέθεσε απο δεδομένα που βρήκε στη βιβλιογραφία. Στις θέσεις με το κόκκινο χρώμα είναι οι περιοχές στις οποίες υπάρχει η μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθούν υδρογονάνθρακες.




Δεν αρκεί αυτό για να πούμε ότι υπάρχει μεγάλη ποσότητα υδρογοναθράκων αλλά ότι χρειάζονται να γίνουν και άλλες μετρήσεις, όπως οι σεισμικές. Μου μίλησε και για ηλεκτρομαγνητικές μετρήσεις ανίχνευσης κοιτασμάτων στη θέση των σεισμικών, κάτι που δεν έχω ξανακούσει.
Είμαστε πίσω.
Στη συζήτηση που είχαμε, μου επέστησε τη προσοχή στο πόσο αργά προχωρά την έρευνα το ΥΠΕΚΑ. Θεώρησα αναγκαίο να τον ρωτήσω, γιατί προχωράει τόσο αργά το θέμα. Μου είπε ότι πιθανόν δεν γίνεται σωστός καταμερισμός εργασίας. Είπε ότι θα μπορούσε να διπλασιαστεί ο αριθμός των αναλυτών στο ΥΠΕΚΑ για να ολοκληρωθεί η ανάλυση στο μισό χρόνο! Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει ένα χρόνο για να αναλυθούν τα αποτελέσματα.

Όπως μου είπε προσφέρθηκε να βοηθήσει αφιλοκερδώς στις αναλύσεις αλλά μέχρι στιγμής το ΥΠΕΚΑ δεν έχει απαντήσει στη προσφορά του. Του κανει επίσης εντύπωση όπως είπε, γιατί κρύβονται πολλά μεγάλα κοιτάσματα, για τα οποία υπάρχει γεωλογική εκτίμηση ότι είναι μεγάλα (αυτό γίνεται με σύγκριση δομών και κοιτασμάτων που έχουν βρεθεί σε άλλες χώρες) όπως αυτά στα Νότια και στα Ανατολικά της Κρήτης.

Δεν θα έπρεπε είπε να γίνονται σεισμικές έρευνες και απο άλλες εταιρείες; Γιατί μόνο από μία; Αυτό δεν εγείρει πρόβλημα αξιοπιστίας και για την PGS και για το ίδιο το ΥΠΕΚΑ;

Τον ρώτησα και για το άν θεωρεί ότι οι σεισμικές μετρήσεις δημιουργούν προβλήματα. Μου απάντησε ότι όταν 100 ριπές απο ένα πολυβόλο σεισμικών ερευνών δίνουν μια ισοδύναμη σεισμική δόνηση της τάξης του 0.1-0.3 Ρίχτερ και στη διάρκεια μια συλλογής μετρήσεων γίνονται χιλιάδες απο αυτές, καθώς το πλοίο σκανάρει το Αιγαίο, τότε σε κάποια ρήγματα μπορεί να συσσωρεύεται ενέργεια η οποία πιθανά θα αυξήσει την σεισμικότητα μιας περιοχής για κάποια περίοδο. Φυσικά, τα σεισμικά επηρεάζουν και τη κίνηση των αλιευμάτων.

Αυτά θέλουν έρευνα αλλά αν υποθέσουμε ότι κατι τέτοιο συμβαίνει, μπορουν να συνεχιστουν οι έρευνες ή να σταματήσουν; Μου απάντησε ότι μπορούν αρκεί να κατανεμηθούν σωστά. Τι τον ανησυχεί περισσότερο; Η αδιαφορία, η συντεχνία, η έλλειψη ευαισθησίας και εμπιστοσύνης, η αγάπη προς το άχρηστο και το ανούσιο, το χάσιμο του χρόνου σε θέματα που δεν προσφέρουν σε τίποτα, η επιμονή του να σπαταλάται χρόνος στη συγκάλυψη ενός λάθους αντί στην επιλυσή του.

Kλείνοντας μου είπε, ότι το θέμα των υδρογονανθράκων είναι πολυσύνθετο και ότι δεν θεωρεί σωστό να ηγείται της Επιτροπής για τους υδρογονάνθρακες μια επιστήμονας που δεν πίστευε, όπως ο ίδια έλεγε, ότι υπάρχουν πολλοί υδρογονάνθρακες στη χώρα, κάτι που στη συνέχεια διέψευσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Η εκτίμηση του είναι ότι η έρευνα για υδρογονάνθρακες δεν είναι σε καλά χέρια και ότι για το λόγο αυτό δεν βλέπει να προχωράει κάτι ή αν γίνει κάτι και ψάξει κανείς τις συμβάσεις κλπ θα προκύψουν νέα θέματα.

Ανθρώπους που δίνουν λύσεις και μας πληροφορούν τους θέλουμε;

Τα συμπεράσματα δικά σας