Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος.
Οι αντιπαραθέσεις για την τοπική Αυτοδιοίκηση ήδη εξελίσσονται και μετά τις ανακοινώσεις των Κομματικών ψηφοδελτίων ξεκίνησαν και οι αντιπαραθέσεις για τις καρέκλες που μας αναλογούν στην Ευρωβουλή.

Ο τίτλος του σύντομου σημερινού μου σχολίου προέκυψε από την σημειολογική αναζήτηση κάποιου προσδιορισμού που ως έννοια θα μπορούσε να...
αποδώσει, να σκιαγραφήσει, με επιτυχία το «πνεύμα της εποχής» μας.

Νομίζω ότι ο συγκεκριμένος τίτλος αντιδιαστέλλει νοηματικά το χθες με το σήμερα, ενώ ταυτόχρονα επιβεβαιώνει το «έξις δευτέρα φύσις» για όσους καθιερώθηκαν στο συλλογικό μας υποσυνείδητο με τη βοήθεια των Μέσων μαζικής Επικοινωνίας και ιδιαίτερα με την TV ως αιχμή του δόρατος ...

Στη χώρα που, όπως το θέλει η λαϊκή παράδοση, κάποτε ανθούσε η «φαιδρή πορτοκαλιά», ενώ τις τελευταίες δεκαετίες διανθίζεται από δάση κεραιών εκπομπής και λήψης τηλεοπτικών σημάτων, ζούμε ξανά εμπειρίες μιας αμιγώς τηλεοπτικής προεκλογικής περιόδου που εστιάζεται στις 2 σίγουρες κάλπες του Μαΐου (η 3η παραμένει ερώτημα…)

Φυσικά η πραγματικότητα θα «σκάσει μύτη» στις 18 και θα φανεί καθαρά στις 25 Μαΐου. Πολλοί πιστεύουν ότι εμείς οι Έλληνες που «ψηνόμαστε στη σούβλα της εισαγόμενης και εγχώριας τρόικας» ΤΕΛΙΚΑ θα «ψήσουνε» την κυανοπράσινη Κυβέρνηση στα μαύρα ψηφοδέλτια…

Προσωπικά, βασιζόμενος στα μέχρι σήμερα δεδομένα και τις ελάχιστες γνώσεις μου σε θέματα κοινωνιολογικού-ψυχολογικού προβληματισμού διατηρώ, ζητώντας την κατανόησή σας, κάποιες επιφυλάξεις, και θα περιμένω την 26 Μαΐου…καρτερικά!


Το «μαύρισμα» τρομάζει τους 2 Συν πρωθυπουργούς μας και επιμένουν στις δύο αναμετρήσεις (Ευρωβουλή και τοπική/περιφερειακή Διοίκηση) και συνεχίζουν να ξορκίζουν την 3η, των Εθνικών εκλογών, μετερχόμενοι ακόμη και τέτοιου επιπέδου επικοινωνιακά παιχνίδια όπως την πρόσφατη «έξοδό μας στις…Αγορές!...»

ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ απαιτούσαν κάποτε οι καιροί, και στην περασμένη γενιά οι τότε πολιτικοί μονομάχοι, Γεώργιος και μετά Ανδρέας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος Καραμανλής βγαίνοντας στα μπαλκόνια σαγήνευαν τα πλήθη, τιθάσευαν ή αποδέσμευαν πάθη συμπαρασύροντας τις λαϊκές μάζες σε παραλήρημα ενθουσιασμού με τη δύναμη της γλώσσας του στόματός τους και το ευθυτενές «μπαλκονάτο» της γλώσσας του σώματός τους!…

ΠΑΡΑΘΥΡΑ έχει επιβάλει η ΤV και αυτά καθόρισαν ως «επιλογές» δεκάδες υποψηφίους τοπικούς και περιφερειακούς Άρχοντες και Ευρωβουλευτές ακολουθώντας το λαϊκό άσμα: «έβγα στο παραθύρι σου ξανθέ βασιλικέ μου…»



«Το μήνυμα είναι το μέσο», είχε πει επιτυχημένα ο Marschall McLuhan  και στον 21ο αιώνα, στην Ελλάδα της τρόικα, την εποχή των τηλεοπτικών παραθύρων και των «debates» η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ των μονομάχων θα μεταφέρει εξίσου δυναμικά μηνύματα με τη γλώσσα του στόματός τους …

Τέλος, όμως, τα «μπαλκόνια», σαν τα θερινά σινεμά!...