Με αφορμή τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αποτελεί τόσο μια σαφέστατη αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής, που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από έωλες δικαιολογίες, όσο και μια γενικότερη απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Τόσο η ΝΔ όσο και το ...
ΠΑΣΟΚ – ΕΛΙΑ, καταψηφίστηκαν από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, που μείωσε τα εκλογικά τους ποσοστά και εξέφρασε την πλήρη διαφωνία του με την ασκούμενη νεοσυντηρητική πολιτική.

Ταυτόχρονα το ίδιο το αποτέλεσμα δεν αποτελεί επιδοκιμασία των προτεινόμενων πολιτικών προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί να αναδείχθηκε πρώτο κόμμα αλλά σε καμία περίπτωση το ποσοστό του δεν δικαιολογεί αποδοχή της δικής του εκδοχής για τα πολιτικά πράγματα.
Το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει το βαθύ διχασμό της κοινωνίας, αλλά και την αδυναμία των προοδευτικών πολιτικών σχηματισμών να μετασχηματίσουν την αντίθεση, την απογοήτευση και την οργή του ελληνικού λαού από τις εφαρμοζόμενες σκληρά δεξιές πολιτικές σε μια άλλη πρόταση.

Είναι φανερό πως οι πολίτες και με την ψήφο τους στις τελευταίες εκλογές, εξέφρασαν την αγωνία τους για την απουσία μιας συγκροτημένης εναλλακτικής, προοδευτικής και σοσιαλιστικής πρότασης, ταυτόχρονα με την απόρριψη των μεταλλαγμένων «κεντροαριστερών» εφευρημάτων της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Ούτε η κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο 8%, ούτε η πρότασή του συνιστά την πρόταση της κεντροαριστεράς, πολύ περισσότερο όταν αυτή μεταφράζεται για ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή σε μια δεξιά κυβέρνηση.

Ειδικότερα, για το σημερινό ΠΑΣΟΚ, η ήττα (τρίτη συνεχόμενη σε δύο χρόνια), έχει στρατηγικό χαρακτήρα.
Αποδοκιμάστηκαν οι πολιτικές επιλογές της συντηρητικής του ηγεσίας, απορρίφθηκε το πείραμα πολιτικού καμουφλάζ πίσω από το σχήμα της «ΕΛΙΑΣ» και επιβεβαιώθηκε η πλήρης και οριστική διάστασή της με την κοινωνία.

Έχει ενδιαφέρον να ρωτήσουμε προς τι η ικανοποίηση που εκφράζεται από την πλευρά τους σε σχέση με το αποτέλεσμα;
Γιατί δεν επιβεβαιώθηκαν οι δημοσκοπήσεις;
Γιατί μειώνονται ψήφοι και ποσοστά;
Γιατί προσμετρούνται στα ποσοστά της ΝΔ, ως παρακλάδι της και συμπαραστάτης της;
Γιατί εξασθενίζει η πολιτική βάση στήριξης της Κυβέρνησης;
Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες μόνο ντροπή θα έπρεπε να νοιώθουν οι διαχειριστές του σημερινού συντηρητικού ΠΑΣΟΚ. Ντροπή γιατί η απαξίωση, η ήττα και η συρρίκνωση δεν μπορεί να είναι συνώνυμα του ΠΑΣΟΚ που πιστέψαμε.

Αυτό είναι δικό τους κατόρθωμα!
Των ολίγων εθισμένων στην εξουσία που στο όνομά της πρόδωσαν τα πάντα!

Η επόμενη ημέρα βρίσκει τη δημοκρατική και σοσιαλιστική παράταξη σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης». Δεν μπορεί να συνεχίζει να πορεύεται με τα μάτια στραμμένα στη διαχείριση, πάση θυσία, της εξουσίας, ούτε να εξαρτά την υστεροφημία της από τις προσωπικές στρατηγικές μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που κινούνται εκτός ιδεολογικού και πολιτικού προοδευτικού πλαισίου.

Οι όποιες διεργασίες ανασυγκρότησης αυτού του χώρου, που πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν, δεν μπορεί να έχουν αναφορά στο υπάρχον διαλυμένο, απαξιωμένο και ηττημένο κομματικό σύστημα.
Είναι απαίτηση να απευθυνθούμε συγκροτημένα και οργανωμένα και πάλι στην κοινωνία, να ανασυντάξουμε τις ηττημένες και διάσπαρτες δυνάμεις μας και να υπάρξουμε με τη μορφή ενός λαϊκού κινήματος. Η λύση δεν μπορεί να δοθεί στα πλαίσια του υπάρχοντος συμβιβασμένου και ηττημένου καθεστωτικού πολιτικού οργανισμού.

Μας αφήνουν παντελώς αδιάφορους οι προτάσεις περί δήθεν «συνεδρίου της Κεντροαριστεράς», γιατί δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια διαιώνισης ενός ηττημένου συντηρητικού κατεστημένου που, δυστυχώς, έτυχε να διαχειρίζεται τις τύχες ενός άλλοτε μεγάλου σοσιαλιστικού κινήματος.

Η λύση δεν μπορεί να είναι ατομική αλλά συλλογική και από μηδενική βάση. Απαιτεί όλους όσους μοιραζόμαστε κοινές αρχές και οράματα. Η Αριστερή Πρωτοβουλία θα είναι παρούσα σε τέτοιες πρωτοβουλίες που θα εκδηλωθούν το αμέσως επόμενο διάστημα
Πρωτοβουλία ανατροπής και δημιουργίας ΤΩΡΑ!