Γράφει ο Άρης Παπαμιχαήλ*.
Το πρόβλημα της σύγχρονης Ελληνικής Κοινωνίας δεν είναι ο υπερδανεισμός του Δημοσίου, οι περικοπές των αμοιβών, η ύφεση, η υπερφορολόγηση, οι απολύσεις, η α(ν)εργία. Δεν είναι το μνημόνιο, ο Ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας και η τρόικα.

Στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουμε ηθική κρίση, κρίση αρχών, αξιών, αγωγής και παιδείας που λαμβάνει πολιτικές διαστάσεις, έχοντας ...
εξαπλωθεί ομοίως και συγχρόνως σε Πολιτεία και Πολίτες.
Σημαίνει ακόμη ότι έχουν εισβάλει εντός των τειχών της Ελληνικής Πολιτείας ξένα ήθη και έθιμα, ένας σύγχρονος Εφιάλτης, με την ευθύνη ξενόδουλων και νοσηρών κλειδοκρατόρων και ελαστικής ηθικής πολιτών.
Και ακόμη πως το κακό έχει λάβει μορφή Εθνοκτόνου θεσμού καθιστάμενο νόμος ενός νοσηρού, αυτοκαταστροφικού κράτους που απειλεί τη ζωή του Έθνους.

Η απάντηση στο πρόβλημα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής μας κατάπτωσης και το φάρμακο που μπορεί να ξεριζώσει την κακή επίδραση από το μόρφωμα του νεοταξισμού, ισοδύναμου του νεοναζισμού, είναι το αρχέγονο Ελληνικόν Ιδεώδες που διαπερνάει ολόκληρη την ύπαρξη του Ελληνισμού και σχηματοποιεί την μήτρα από την οποία ξεπήδησε ο Ελληνικός Πολιτισμός.

Ένα τέτοιο ιστορικό παράδειγμα και πρότυπον εκφράζει το Σπαρτιατικό Ιδεώδες, προσωποποίηση της Ελληνικής βιοθεωρίας και κοσμοθεωρίας, του ελληνικού ζειν – ευ ζειν και της κοσμοαντίληψης μέσα από συγκεκριμένους κανόνες ορθής συμπεριφοράς.

Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά το πέρασμα του Λυκούργου,τον 8ο π.χ. αιώνα, η πίστη των Σπαρτιατών στην ορθότητα των Νόμων που τους άφησε και η ευλαβική εφαρμογή των, κατέστησαν την Σπάρτη και τους Σπαρτιάτες παγκόσμιο Σύμβολο και Πρότυπο, Αρετής και Ανδρείας.

Ονομάζονταν «Όμοιοι» και ήταν πραγματικά «όμοιοι» σε όλα, στον κλήρο, στα δικαιώματα, στις υποχρεώσεις. Ήταν Ευσεβείς και Ένθεοι και έθεταν την Ελευθερία και τους Νόμους υπεράνω της ζωής των.
Η Ελληνική Αγωγή και Παιδεία που εδίδετο στους πολίτες έφεραν την ευημερία και την ειρήνη στην Πολιτεία.
Το να πετάξεις την ασπίδα σου στη μάχη, αφήνοντας εκτεθειμένο τον παραστάτη σου στα όπλα του εχθρού, ισοδυναμούσε με εσχάτη προδοσία, αλλά και η μεμονωμένη συσσώρευση πλούτου εκ μέρους των Σπαρτιατών, εθεωρείτο εσχάτη προδοσία με τιμωρία την εσχάτη των ποινών, τον Καιάδα.

Η διαφθορά του πνεύματος, η διαφθορά της ψυχής, έχει ως αφετηρία την υποδαύλιση των παθών, την παράδοση του ανθρώπου στο «άλογο» φυσικό του στοιχείο, την μετάδοση της ψυχικής νόσου σε άλλους και εν τέλει την κατάρρευση και τον «θάνατο» της πολιτείας. Το Σπαρτιατικό Ιδεώδες είναι αυτό που ταιριάζει σήμερα στον Έλληνα που αφέθηκε, που αλώθηκε από τον ύπουλο εχθρό της απληστίας και του φιλοτομαρισμού.

‘Οσοι σκεπτόμενοι ας αναλογιστούμε την δική μας ευθύνη για τα δεινά που βρήκαν την Πατρίδα μας. Ο φιλοτομαρισμός, η ανηθικότητα, ο «ωχαδερφισμός», η απομάκρυνσή μας από την Ελληνική Αγωγή και Παιδεία, από τις Αρχές και Πρότυπα της Ελληνικής Ιστορίας αποτελούν την τέλεια συνταγή αυτοκαταστροφής και αφανισμού του Έθνους μας.

Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει ακόμα δόκιμος χρόνος, δεν πρεσβεύω ρόλο «Μεσσία», «ξερόλα», «ειδικού», «δασκάλου», «ηγέτη» ή ότι άλλο.
Ἓν οἶδα ὅτι ουδὲν οἶδα ...

Βλέπω όμως την Πατρίδα μας να χάνεται καθημερινά, βλέπω την απελπισία να καταλαμβάνει όλο και περισσότερους Έλληνες και ένοιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τον συλλογισμό μου.



*Άρης Παπαμιχαήλ
Οικονομολόγος – Σύμβουλος Επιχειρήσεων