Φέτος, για πρώτη φορά, στις προαγωγικές εξετάσεις στην Α' Λυκείου στα ΓΕΛ και τα ΕΠΑΛ, τα 2 από τα 4 θέματα των εξετάσεων μπαίνουν απ’ ευθείας από το Υπουργείο Παιδείας μέσα από τη λεγόμενη "τράπεζα θεμάτων".

Δηλαδή, με το σύστημα αυτό, ο καθηγητής, που γνωρίζει τις δυσκολίες και τις αδυναμίες των μαθητών, δεν έχει πια τη δυνατότητα να...
βάλει θέματα, ανάλογα με το επίπεδο της τάξης, των μαθητών, όπως είναι αναγκαίο παιδαγωγικά να γίνει κι όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.

Ιδιαίτερα, τα παιδιά της φετινής Α’ Λυκείου αδικούνται κατάφορα αφού απέκτησαν πρόσβαση στην “τράπεζα θεμάτων” μόλις 3 ημέρες πριν την έναρξη των εξετάσεων (26/5/2014),χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να προετοιμαστούν κατάλληλα και ενώ έχουν καλύψει πρόχειρα ή μερικώς την ύλη τους, λόγω των χιλιάδων κενών σε εκπαιδευτικούς και παιδαγωγικά μέσα που είχαμε φέτος. Είναι έτσι ανυπέρβλητα τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουν τα παιδιά των πιο λαϊκών οικογενειών, προκειμένου να παρακολουθήσουν τις απαιτήσεις μιας κατ’ επίφαση δημόσιας και δωρεάν παιδιάς.
Σημειώνουμε επίσης ότι ο βαθμός που θα συγκεντρώσουν τα παιδιά στις εξετάσεις αυτές μετράει και για την πρόσβασή τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Τέλος, οι εκπαιδευτικοί (επιστημονικές ενώσεις φιλολόγων, μαθηματικών, φυσικών κλπ…) εκτιμούν ότι τα θέματα από την «τράπεζα θεμάτων» είναι ιδιαίτερα δύσκολα, δεν απευθύνονται στον μέσο μαθητή.

Ποιοι λοιπόν θα αδικηθούν; Τα πιο αδύνατα παιδιά, αυτά που αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες και κυρίως αυτά που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια!

Ποιος θα ωφεληθεί; Μόνο οι οικογένειες που έχουν χρήματα για φροντιστήρια, για ιδιαίτερα και αυτοί που πηγαίνουν τα παιδιά τους στα κολέγια και τα ιδιωτικά σχολεία.

Η εφαρμογή του πανελλαδικού χαρακτήρα των προαγωγικών εξετάσεων μέσα από την Τράπεζα Θεμάτων είναι συνειδητή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης

Όλα δείχνουν ότι το ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (έτσι ονομάζονται το σύνολο των αλλαγών που έχουν γίνει στην εκπαίδευση, μέσα στην κρίση) θέλει -γρήγορα και πρώτα απ’ όλα- να πετάξει έξω από το σχολείο, πιθανόν σε κάποια σχολή κατάρτισης, το μεγαλύτερο κομμάτι των μαθητών που προέρχεται από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, πριν καλά - καλά μάθει γλώσσα, ιστορία, μαθηματικά … πριν καταλάβει τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων υποδέχτηκαν με ικανοποίηση την «τράπεζα» λέγοντας ότι... ανεβάζει το επίπεδο των εξετάσεων. Το επίπεδο όμως του σχολείου δεν ανεβαίνει από τις εξετάσεις, αλλά, κατά πρώτο λόγο, από το πώς διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά και ακόμα από το τι και πώς μαθαίνουν. Η «τράπεζα» είναι ένα μέτρο που τυποποιεί τη διαδικασία της μάθησης, αφού οι μαθητές θα καταλήξουν να διαβάζουν πιο πολύ τα τυποποιημένα προς εξέταση θέματα, παρά τα βιβλία τους. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί θα χάνουν όλο και περισσότερο τον παιδαγωγικό τους ρόλο και θα μετατρέπονται σε προγυμναστές εξετάσεων. Με το νέο σύστημα συνολικά, το Λύκειο προσδένεται ακόμα πιο έντονα στη διαδικασία της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση και χάνει ακόμα περισσότερο το μορφωτικό του ρόλο.

Ενα από τα βασικά επιχειρήματα του υπουργείου Παιδείας για την «τράπεζα» είναι ότι έτσι επιτυγχάνεται όλα τα σχολεία να ολοκληρώνουν την ύλη και πρακτικά οι μαθητές όλων των σχολείων να μαθαίνουν τα ίδια πράγματα. Δεν είναι όμως έτσι. Το ενιαίο της ύλης εξασφαλίζεται από τα κοινά βιβλία και τα κοινά αναλυτικά προγράμματα. Από κει και πέρα, όμως, δεν μπορεί να αναιρεθούν η ταξικότητα της Εκπαίδευσης, οι διαφορετικές αφετηρίες των σχολείων και των μαθητών αλλά και οι διαφορές από περιοχή σε περιοχή.

Η «τράπεζα» δεν αναιρεί, αλλά αντίθετα εντείνει αυτές τις ταξικές διαφορές, αφού εντελώς διαφορετική δυνατότητα προετοιμασίας θα έχει ένας μαθητής που μπορεί να κάνει, π.χ., ιδιαίτερα στα μαθήματα που είναι πιο αδύνατος ή αυτός που μπορεί να κάνει φροντιστήριο, από το παιδί που δεν έχει τέτοια οικονομική δυνατότητα. Ταυτόχρονα, τα φροντιστήρια θα διευρύνουν την πελατεία τους από ακόμα μικρότερες ηλικίες.

Λένε ψέματα ότι με αυτό τον τρόπο τα παιδιά θα βρίσκουν πιο εύκολα δουλειές, θα μπορούν να φέρουν ένα μεροκάματο στο σπίτι ή ότι θα γίνουν καλοί τεχνίτες. Το μόνο που θέλουν είναι να φτιάξουν ένα φτηνό, αναλώσιμο εργατικό δυναμικό που θα ξέρει μόνο όσα και ό,τι θέλουν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Εκ των πραγμάτων δεν θα μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη της επιστήμης, δε θα έχει ολοκληρωμένη άποψη για την παραγωγική διαδικασία, για τη δουλειά που κάνει, δε θα ξέρει γλώσσα, ιστορία, μαθηματικά κλπ… Δηλαδή, δεν θα έχει στέρεη γνώση, άρα δεν θα μπορεί να γίνει ούτε καλός τεχνίτης.
Δε θέλουν ολόπλευρα μορφωμένους τους νέους ανθρώπους. Για να μη μπορούν να διεκδικούν, για να σκύβουν το κεφάλι. Τους θέλουν σύγχρονους σκλάβους.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Ζηρού απαιτεί να μην εφαρμοστεί ο θεσμός της Τράπεζας Θεμάτων, οι προαγωγικές εξετάσεις να είναι στην αποκλειστική ευθύνη της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Ζηρού
Μενέλαος Γείτονας