Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης.
Αγαπητέ Πάνο Καμμένο,
Δυό-τρείς μέρες μετά τη δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής που σου απηύθηνα,  έκανες μία κίνηση (που θα μπορούσε κάποιος να την εκλάβει και σαν απάντηση σ' αυτήν) που έδειξε ότι μπορείς να ανταποκριθείς στις προσδοκίες της τρέχουσας κατάστασης και να μεταπηδήσεις, από πολιτικός (που είσαι σήμερα, μέσα σε ένα απαξιωμένο πολιτικό κατεστημένο) σε εθνικό ηγέτη.

Αναφέρομαι στην...
πρόσκλησή σου προς την εφημερίδα “ΤΟ ΧΩΝΙ” , να αναλάβει την πρωτοβουλία για τον συντονισμό ενός διαλόγου μεταξύ των “ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ / ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ / ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ”, όπως εσύ είπες κατά λέξη.

Δυο -τρεις μέρες μετά από αυτή την ωραία σου ενέργεια, που χιλιάδες δημοκράτες πατριώτες την δεχτήκαμε σαν προμήνυμα μίας επερχόμενης πολιτικής άνοιξης, έρχεσαι να διαψεύσεις τον καλό εαυτό σου, και να χαλάσεις, “εν τη γεννέσει της”, κάθε προοπτική επιτυχίας της πρόσκλησής σου αυτής, αποδεχόμενος συνεργασία σου με τον Χρ. Νικολόπουλο, βουλευτή (παλιό σου φίλο και ομοτράπεζο στη ΝΔ) που ψήφισε την εφαρμογή των “Μνημονίων” στην Ελληνική κοινωνία.

Προφανώς, δεν έχεις αντιληφθεί ότι οι ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ / ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ / ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ τις οποίες καλείς να συμμετάσχουν μαζί σου σε ένα ΜΕΤΩΠΟ, είναι οργισμένες και εχθρικά διακείμενες με κάθε μηχανισμό και πρόσωπο, που στο κοντινό παρελθόν συμπαρατάχθηκε με τις κατοχικές δυνάμεις.

Νομίζω πως θα πρέπει να γίνει απολύτως ξεκάθαρο ότι, οι Πατριωτικές / Δημοκρατικές / Αντιμνημονιακές δυνάμεις που αποτελούν την πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας και παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, δεν διατίθενται να αποτελέσουν το σωσίβιο κανενός προσώπου που θέλει να βγάλει από πάνω του την ενοχή της συγκατάθεσής του στην επικαιροποίηση των “Μνημονίων”, ή κανενός κόμματος που θέλει να σωθεί μέσα στο αλισβερίσι της κομματοκρατίας.

Διαβάζουμε σε συνέντευξή σου, μετά την αποδοχή της συνεργασίας σου με τον Χρ. Νικολόπουλο: “Θέλουμε μια πατριωτική συμμαχία, μέσα στη Βουλή και την κοινωνία”. Και πιθανώς, έπεται συνέχεια και με άλλους “ανανήψαντες” (ή μέλλοντες να ανανήψουν) της κομματοκρατίας.....

Όχι, Πάνο Καμμένο.
Δεν θέλουμε συμμαχία “μέσα στη Βουλή” , καθώς η σημερινή Βουλή (συγκυβερνώντα κόμματα και αντιπολίτευση, μαζί) το μόνο που κάνει με την ύπαρξη και τη λειτουργία της, είναι να νομιμοποιεί τις αποφάσεις της Τρόϊκα (ως εκπροσώπου των κατοχικών δυνάμεων) ασχέτως των ρηματικών αντιρρήσεων (και των δικών σου) που ακούγονται εκεί μέσα “τζάμπα και βερεσέ”, με τον Λαό να πληρώνει “τοις μετρητοίς”, ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ, τις αποφάσεις των κατοχικών δυνάμεων, εκφρασμένες ως Νόμους του Κράτους, σφραγισμένους με τη μεγάλη σφραγίδα της “Βουλής των Ελλήνων” , τιθεμένης “δια χειρός” του Προέδρου της Δημοκρατίας !!!

Η “Βουλή των άβουλων” είναι, λοιπόν, πεδίο κατειλημμένο από τις κατοχικές δυνάμεις και πρέπει να ανακαταληφθεί από τον “κυρίαρχο λαό”.

Όποιος δεν λέει καθαρά αυτή την Αλήθεια, δεν μπορεί να ζητά την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Καθαρές κουβέντες !...

Και η κατάληψη τής “Βουλής των άβουλων” ώστε να ξαναγίνει “Βουλή των Ελλήνων”, δεν γίνεται με 3 ή 5 ή 7, ακόμα και 10 % . Τα ποσοστά αυτά, είναι ποσοστά συντήρησης των κομμάτων/κομπάρσων, προκειμένου να νομιμοποιούν τη λειτουργία της “Βουλής των άβουλων”, όπως προείπα.
Η κατάληψη της Βουλής από τον κυρίαρχο λαό, γίνεται με πρώτο βήμα, μία μετωπική επίθεση και είσοδο αυτών των Πατριωτικών/Δημοκρατικών/Αντιμνημονιακών δυνάμεων, με δύναμη όχι μικρότερη από το 15% του εκλογικού σώματος.

Μόνον έτσι (από θέσεως ισχύος στη σημερινή συγκυρία) γίνεται αποδεκτή από τις δυνάμεις αυτές, η “συμμαχία μέσα στη Βουλή” την οποία αναφέρεις.

Και, για να μη πλατειάζουμε και ταλαιπωρούμαστε (κι εσύ κι εμείς) χωρίς λόγο και ουσία: Ή μπορείς να κάνεις την υπέρβαση ή δεν μπορείς.
Ή μπορείς να πείς την παραπάνω συγκεκριμένη Αλήθεια και να πράξεις αναλόγως, ή δεν μπορείς.
Ήρθε και για 'σένα, η “στιγμή της αλήθειας”. Την προκάλεσες εσύ, με την πρόσκλησή σου που αναπτέρωσε τις ελπίδες μας.

Τώρα, ή θα αποδειχθείς άξιος εθνικός ηγέτης, ή θα γίνεις μετεξεταστέα πολιτική μετριότητα που πλατσουρίζει στον βούρκο της Ελληνικής κομματοκρατίας, αγωνιώντας να μη πνιγεί στα πολιτικά βοθρολύμματα που αυτή παράγει...

Εγώ, με πολλές χιλιάδες ομοίους μου, θα χαρώ (και θα πανηγυρίσω) αν αποδειχθείς πραγματικά μεγάλος.