Το νέο αιματοκύλισμα του λαού της Παλαιστίνης, διαδικασία που ακολουθείται πιστά ανά τακτά χρονικά διαστήματα από το σιωναζιστικό κράτος του Ισραήλ με διακηρυγμένο στόχο την εγκαθίδρυση του «καθαρού» κράτους του, ήρθε ως τραγικό γεγονός να επιβεβαιώσει την αθλιότητα και την πλήρη ενσωμάτωση μιας κατ’ όνομα «αριστεράς» στις επιταγές και τους στόχους του συστήματος.

Τα 250 αλληλέγγυα άτομα που ...
κατέβηκαν στο δρόμο τη Πέμπτη, δεν μπορούν να συγκριθούν με τις χιλιάδες κόσμου που κατέβαιναν στο δρόμο πριν κάποια χρόνια σε ανάλογες περιπτώσεις. Και το ακόμα πιο τραγικό της υπόθεσης είναι μέσα σε αυτά τα 250 άτομα να συμμετέχουν, ως υποτίθεται «αλληλέγγυοι», οργανώσεις σαν το ΣΕΚ το οποίο έχει υποστηρίξει όλους του πολέμους της Υπερεθνικής Ελίτ/Σιωνιστικής Ελίτ (Λιβύη, Συρία Ουκρανία, κλπ…) λειτουργώντας ξεκάθαρα ως Πέμπτη φάλαγγα υπερασπιζόμενοι και με φυσική παρουσία[1] τους Νατοϊκούς μισθοφόρους που κατακρεουργούν λαούς.

Δεν θα ασχολούμασταν βέβαια καθόλου με αυτά τα γκρουπούσκουλα της εξωκοινοβουλευτικής «αριστεράς» ― υποστυλώματα όλα του Σύριζα ― αν δεν ήταν βασικοί υπεύθυνοι «εξ αριστερών» για την συνέχιση εγκλημάτων κατά αμάχων και αντιστεκόμενων χωρίς ουσιαστική αντίσταση από τα λαϊκά στρώματα. Καμία μαζική διαμαρτυρία, καμιά μαζική διαδήλωση από την πεθαμένη πλέον κομματική και εξωκοινοβουλευτική «αριστερά» που βαφτίζει την αντίσταση των λαών «ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις» και «παιχνίδια των ιμπεριαλιστών», ή συμμετέχει «ελευθεριακά» στα παρτάκια του Σύριζα σε άλση και πλατείες με σουβλάκια και φτηνή μπύρα. Τσιμουδιά για τα εγκλήματα της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) σε Ουκρανία, Παλαιστίνη και από τις φυλλάδες/κρεατομηχανές της ψευτο-«αριστεράς» όπου οι σφαγές περνούν στα ψιλά και υπό το πρίσμα των ίσων αποστάσεων μιλώντας για …«πόλεμο,[2] όπως δηλαδή παρουσιάζουν τις σφαγές τα ΜΜΕ. Η εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων έγινε «πόλεμος» και οι συναντήσεις Τσίπρα – Πέρες[3] το 2012 αλλά και η επίσημη περιοδεία της ηγετικής κλίκας του Σύριζα στα σιωναζιστικά ινστιτούτα της Υ/Ε, δεν ήταν για λόγους αναψυχής…

Αντίστοιχα βαρύτατες ευθύνες για την παθητικότητα του ελληνικού λαού φέρει και το ΚΚΕ που όχι μόνο αρνήθηκε να συμμετάσχει σε ένα μέτωπο εξόδου από την ΕΕ για την οικονομική αυτοδυναμία της χώρας το οποίο αποτελεί την προϋπόθεση για την απεξάρτηση του λαού από τα δεσμά της Νέας Διεθνής Τάξης, αλλά εδώ και καιρό δείχνει να υιοθετεί την γραμμή της εκφυλισμένης «αριστεράς» όπως χαρακτηριστικά έγινε με την Ουκρανία, φτάνοντας μάλιστα στο αισχρό σημείο να ονομάζει τις εκκλήσεις του αντιστεκόμενου λαού της Ουκρανίας για βοήθεια από τη Ρωσία ως: « προσπάθεια να διχαστεί ο λαός της Ουκρανίας και να οδηγηθεί σε ένα μακελειό, με ανυπολόγιστα τραγικές συνέπειες για τον ίδιο και τη χώρα του, για να επιλέξει τη μια ή την άλλη διακρατική καπιταλιστική ένωση, είναι παντελώς ξένη προς τα συμφέροντα των εργαζομένων.»[4] Βάζοντας έτσι στο ίδιο τσουβάλι μια πιθανή Ευρασιατική Ένωση που η οικονομική και εθνική κυριαρχία των συμμετεχόντων λαών θα ήταν θεσμικά εξασφαλισμένη, με τις ενώσεις της Υ/Ε των ελεύθερων και ανοιχτών αγορών και των συνακόλουθων τερατουργημάτων της (πολιτιστικά, οικολογικά, πολιτικά κλπ.).

Και δε θα μπορούσε ποτέ φυσικά η άθλια συνεχής αυτή στάση του συνόλου πλέον της «αριστεράς» να εμφυσήσει στον ελληνικό λαό και σε κάθε λαό αισθήματα αντίστασης, αγώνα και πραγματικής αλληλεγγύης. Για αυτό άλλωστε έχουν ουσιαστικά παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια οργάνωσης πραγματικής αντίστασης, εκτός από τις γνωστές λιτανείες που μοιάζουν με τη πορεία του επιτάφιου…

Είναι αλήθεια τραγικό να παρακολουθεί κανείς τον αντιστασιακό αγώνα των εργατών του Ντονέτσκ κατά του οργανωμένου στρατού της Ουκρανίας και της Υ/Ε μετρώντας αμέτρητα θύματα ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό που κατακρεουργείται με τον ίδιο τρόπο που σβήνεται συστηματικά από το χάρτη της Παλαιστίνης ο αραβικός πληθυσμός, ενώ οι διάφοροι «εργατιστές» της Ελλάδας παίρνουν άθλιες ίσες αποστάσεις ευνουχίζοντας κάθε προσπάθεια πραγματικής αλληλεγγύης βγάζοντας κάθε τόσο λογύδρια περί «εργατικής συνειδητοποίησης» . Πόσο τραγικό και γελοίο ταυτόχρονα είναι από τη μια να διαβάζεις τις θέσεις του κομουνιστικού κόμματος της Ουκρανίας ή της Ρωσίας κατά της Παγκοσμιοποίησης και από την άλλη οι εγχώριοι «κομουνιστές» των εδράνων της ελληνικής βουλής να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις θυσίες των λαών που είχαν την ατυχία να μην έχουν κυβέρνηση όπως τη θέλει ο υπερεπαναστατικός Περισσός…. για να είναι «ταξικά» ορθοί…

Οι ταυτόχρονες συνεχιζόμενες σφαγές σε ανατολική Ουκρανία και Παλαιστίνη σηματοδοτούν όχι μόνο την πλήρη ανικανότητα της «αριστεράς» να αποτελέσει πόλο αντίστασης ενάντια στην επέλαση της παγκοσμιοποίησης και της Υ/Ε αλλά φανερώνει για άλλη μια φορά και την πλήρη σύμπλευση για το μεγαλύτερο κομμάτι της με τις επιταγές του συστήματος.

Μέλη του ΜΕΚΕΑ και της ΠΔ κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα το δικαίωμα να καπηλεύεται τη μνήμη παλαιότερων αγώνων, αντισυστημικών εννοιών και θεωρήσεων που έγιναν οι βάσεις για το ξεκίνημα αντίστασης και ανατροπής σε άλλες εποχές. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα εν ονόματι παλαιότερων αγώνων να ακυρώνει την επιτακτική ανάγκη σήμερα για γενικευμένη αντίσταση κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης μέσα από μέτωπα για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση των λαών. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα είτε αυτοαποκαλείται «κομουνιστής» ή «ελευθεριακός» να ντύνει τη βόλεψή του με ψευτο-ιδεολογικούς μανδύες περιμένοντας υποτίθεται την εργατική επανάσταση ενώ οι ίδιοι είναι ανίκανοι να υποστηρίξουν ακόμα και τον αγώνα των εργατών του Ντονέτσκ που έχει και κοινωνικά χαρακτηριστικά (σε πολλές περιπτώσεις αυτό-οργάνωση, απόπειρες εθνικοποιήσεων κλπ.).

Καλούμε για άλλη μια φορά όσους πραγματικά θέλουν να αγωνιστούν κατά της Νέας Τάξης που επιβάλει δια πυρός και σιδήρου η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση σε λαούς όπως ο Παλαιστινιακός, ο Ουκρανικός, ο Συριακός και δια των μηχανισμών της ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΠΟΕ κλπ σε χώρες όπως η Ελλάδα, σε:

Συγκρότηση πραγματικού Μετώπου για την άμεση μονομερή Έξοδο από την ΕΕ και για την Οικονομική αυτοδυναμία της χώρας, πέρα από τα αδιέξοδα της ενσωματωμένης «αριστεράς». Η πολιτική και οικονομική ενοποίηση των χωρών που συναπαρτίζουν την Υ/Ε που θα οδηγήσει σε μια μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης, μας επιφυλάσσει μια περίοδο νέου «μεσαίωνα» που δεν έχουν ξαναγνωρίσει οι λαοί. Οι σφαγές των Παλαιστινίων και των αντιστεκόμενων στην ανατολική Ουκρανία και Συρία πάνε χέρι χέρι με την προτεκταριοποίηση της Ελλάδας. Κανένα κίνημα αντίστασης και αλληλεγγύης δεν πρόκειται ποτέ να δημιουργηθεί από λαούς υποδουλωμένους που δεν έχουν καν κατακτήσει την εθνική τους ανεξαρτησία και με μια «αριστερά» ικανή μόνο για αποπροσανατολισμό αφού είναι (αντικειμενικά και κυρίως συνειδητά πλέον) άβουλη να παλέψει για το αυτονόητο.


Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης.
Περιεκτική Δημοκρατία.

antipagkosmiopoihsh.gr