Του Γιάννη Λαζάρου.
Σφύζουμε από Δημοκρατία! Μετά τις δηλώσεις του πρωθυπουργεύοντος Σαμαρά τι άλλο θέλει ένας λαός υπό πίεση να καταλάβει ότι δεν είναι αυτός που θα επιλέξει πότε θα γίνουν εκλογές αλλά θα του το επιβάλλει ο μέγας άρχοντας.

Επίσης μάθαμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι πολιτικό καθεστώς διότι όπως μάς διαβεβαίωσε ο δημοκρατικά εκλεγμένος Σαμαράς «όποιος ζητάει εκλογές τώρα δεν ξέρει από...
πολιτική»!
Η Δημοκρατία είναι πολιτικό παιχνίδι κατά τον κύριο Σαμαρά που μόνο επαγγελματίες του είδους με χιλιάδες ένσημα ρεμούλας μπορούν να την διαχειρίζονται.

Έτσι λοιπόν, μάς το είπε κατάμουτρα ο δημοκράτης άρχοντας ότι η Δημοκρατία δεν είναι στο χέρι του λαού αλλά μόνο των πολιτικών.
Οι πολιτικοί και μόνο αυτοί, έχουν δικαίωμα να χειρίζονται το όπλο του λαού που είναι οι εκλογές, και όχι ο λαός αν και σε χώρες με δημοκρατικό πολίτευμα μόνο ο λαός έχει δικαίωμα να επιλέξει το πότε και ποιον θα τον εκπροσωπήσει.

Σε μία άλλη χώρα ή ακόμη και στην Ελλάδα 50 χρόνια πριν αν αυτό ξεστομιζόταν από πρωθυπουργό ή πολιτικό, τουλάχιστον η αριστερή αντιπολίτευση θα είχε καλέσει τους οικοδόμους να κάνουν την οδό Πανεπιστήμιου αμμοχάλικο.
Αλλά όσον αφορά την αριστερή συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τον πρωθυπουργεύοντα Σαμαρά που σε μία πρόταση μετέτρεψε την Δημοκρατία σε Αλητοκρατία.

Διότι τον τελευταίο μήνα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει πάρει σβάρνα τα μοναστήρια.
Μετά από το προσκύνημα στο κράτος Άγιο Όρος τώρα θα έχει συνάντηση και στο κράτος του Βατικανού.
Έπιασε και τις δυο μεριές του Ιερού Σχίσματος και ράβει φούστα σχιστή και κλαρωτή που με το αριστερό ρεύμα μία πάει Δεξιά και μία «Αριστερά».

Ως πρώτος στην ιστορία των αριστερών αρχηγών της Ελλάδας ο Τσίπρας θα συναντηθεί με τον Φραντζίσκο και ανάμεσα στα λιβάνια και τα Ave Maria θα μιλήσουν περί της φτώχειας στην Ευρώπη.
Στο παλάτι του Βατικανού ο «αριστερός» εκπρόσωπος θα περπατήσει πάνω στα δεκάδες χαλιά που φτιάχνονται στην Ανατολή από 5χρονα μωρά για να είναι πιο πυκνός ο κόμπος, θα πίνει τσάι Earl Grey μαζεμένο από 7χρονα παιδιά στις φυτείες της Κίνας στα ίδια φλιτζάνια Limoges που κάποτε χρησιμοποίησε ο Ευρωπαϊστής Χίτλερ και θα συνομιλεί με τον μονάρχη μιας παιδόφιλης θρησκείας με αιματοβαμμένο παρελθόν και παρόν για φτώχεια και κοινωνική δικαιοσύνη!

Αυτό δεν είναι αλητεία, είναι πολιτική συμμαχιών στο δρόμο για την εξουσία.

Ο αριστερός εκπρόσωπος των Ελλήνων μετά από όλα αυτά ζητάει εκλογές έχοντας μάλλον την υποστήριξη θεών και ανθρώπων εξασφαλίζοντας τους δύο θεούς τόσο της Ανατολικής όσο και της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αλλά και την υποστήριξη των Ευρωπαίων και Αμερικανών συμμάχων. «Βοηθάτε δικ μ’ κι ξέν να παντριφτού κι ιγώ η καημέν», θα έλεγαν στο χωριό σου Αλέξη, με όλα αυτά τα καμώματα.

Η μια αλητεία ζητά εκλογές από την άλλη και στη μέση ο «αθώος» εμβρόντητος λαός να παρακολουθεί και να μετρά τα οφέλη που θα έχει ανάλογα με το ποια αλητεία θα κερδίσει.

Αλλά κι αυτό δεν είναι αλητεία, αλλά το βαθύ δημοκρατικό φρόνημα του «αθώου» λαού που σφυρηλατήθηκε εδώ και πολλά χρόνια από «δημοκράτες» πολιτικούς που το μόνο μάθημα που εισήγαγαν για τον επαγγελματικό προσανατολισμό των μεταπολεμικών γενεών ήταν η βόλεψη στο κόμμα, είτε ως κομματόσκυλο, είτε ως καριερίστας.

Εν κατακλείδι, και τα δύο πολιτικά μέτωπα της χώρας αυτή την στιγμή χαριεντίζονται με την απόλυτη ολιγαρχία της ΕΕ και των απανταχού μοναρχικών Εκκλησιών έχοντας απόλυτο σύμμαχο την λαϊκή ασυνειδησία βαμμένη στα χρώματα της αλητείας που την συμφέρει.-

Στον τοίχο με τον Γιάννη Λαζάρου