Η καταστροφική – εχθρική προς τη Ρωσία - εξωτερική πολιτική των Σαμαρά/Βενιζέλου, οδήγησε πέραν των άλλων, και στον απόλυτο εξευτελισμό της τιμής των επιτραπέζιων ροδάκινων, της Πέλλας και της Ημαθίας, και φυσικά στην ένδεια των ροδακινοπαραγωγών.

Οι αυξανόμενες με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια, εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων, προς τις Δημοκρατίες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μετά την...
απόφαση του Κρεμλίνου να απαγορέψει τις εισαγωγές προϊόντων από τις χώρες/μέλη της ΕΕ, σακάτεψαν κυριολεκτικά την προοπτική των επιτραπέζιων ροδάκινων. Δημιουργώντας παράλληλα και κλίμα απόγνωσης, για τις χρονιές που έρχονται. Παρά τις εργώδεις προσπάθειες, παρά την συστηματική προετοιμασία την οποία επιμελήθηκε προσωπικά ο Πρόεδρος του Πατριωτικού Μετώπου κ. Σταύρος Βιτάλης, με τις επαφές του στο Κρασνοντάρ της Ρωσίας - εμπορικό κόμβο για τις ελληνικές εξαγωγές – ο απολογισμός των εξαγωγών των προϊόντων αυτών, είναι απογοητευτικότατος.

Χρησιμοποιώντας όλη την πειθώ του και επικαλούμενος την εκτίμηση των Σέρβων προς το πρόσωπο του Προέδρου του ΠΑΜ, (ο κ. Βιτάλης έχει χαρακτηριστεί με απόφαση του Προέδρου της Σερβικής Δημοκρατίας, «Εθνικός Ευεργέτης των Σέρβων» και του έχει απονεμηθεί ο Μεγαλόσταυρος Α' Τάξεως), κάποιες εκατοντάδες μόνο τόνοι ροδάκινων, εξήχθησαν από την περιοχή της Πέλλας, μέσω της Σερβίας, προς τη Ρωσία. (Η Σερβία είναι από τις χώρες εκείνες που συνέχισαν κανονικά τις εξαγωγές τους προς τη Ρωσία).

Ωστόσο, αυτή η κίνηση, η οποία ήταν γνωστή και αποδεκτή και από τους Ρώσους Υπηρεσιακούς Παράγοντες, δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει παρά μόνο σε μικρό βαθμό, τη δυναμική ροή αγροτικών προϊόντων προς τη Ρωσία, η οποία είχε δρομολογηθεί τα τελευταία χρόνια.

Σχολιάζοντας την εξέλιξη, μετά την πρόσφατη περιοδεία του σε Πέλλα και Ημαθία, ο κ. Βιτάλης σημείωσε:
«Δυστυχώς, ζούμε σε εποχές τραγικές, εποχές αυτοκαταστροφικές, εποχές που μας οδηγούν στην επανάληψη του τραγικού λάθους του 1919 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Όταν ως Πρωθυπουργός τότε, αποφάσισε να στείλει ελληνικό εκστρατευτικό σώμα για να καταπνίξει την επανάσταση των Μπολσεβίκων, μαζί με τους «ευρωπαίους εταίρους του». Μια επιλογή που οδήγησε στη συνέχεια στην στήριξη του σφαγέα του Ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ, από τον Λένιν, και φυσικά στη συνέχεια, στην αβυσσαλέα εχθρότητα του Στάλιν, προς τους Πόντιους της Ρωσίας, τους οποίους εξαφάνισε κυριολεκτικά από τις πατρογονικές τους εστίες, εκτοπίζοντας τους στα βάθη της αχανούς Σοβιετικής Ένωσης.

Όλα δείχνουν πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, ως δράμα και αυτήν την φορά, με έναν Λαό, να πιστεύει ακόμη «πως θάρθουν οι ''αριστεροί'' αυτή τη φορά Μεσσίες να τον σώσουν», μοιράζοντάς του… λεφτά. Δυστυχώς…»

Πατριωτικό Μέτωπο