Κάλαντα Μακεδονίας.
τώρα Χριστός γιννιέτι
Γιννιέται κὶ βαφτίζιτι
στοὺς οὐρανοὺς...
ἀπάνου
Ὅλοι οἱ Ἀγγέλοι χαίρουντι
κι ὅλοι δοξολογιοῦντι
Καὶ τὰ δαιμόνια σκάζουνε,
καὶ σκάζουν καὶ πλαντάζουν
Σι τούτ’ το σπίτι που ’ρθαμι, μι μάρμαρου στρωμένου,
εδώ ‘χουν κόρ’ για παντρειά, κόρη για αρρεβώνα.
Της τάζουν γιο του βασιλιά, της τάζουν γιο του ρήγα.
Δε θέλει γιο του βασιλιά, δε θέλει γιο του ρήγα
Μον θέλει τα’ αρχοντόπουλο, που πιρπατεί καβάλα.
Σι τούτ’ το σπίτι που ’ρθαμι πέτρα να μην ραγίσει
κι ου νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει.
Και εις έτη πολλά!