Γράφει ο Τρύφωνας Τιπούρτης. 
Οι παρεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας μας συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό, εφόσον καθημερινά υπάρχει και κάποια νέα δήλωση πολιτικού ή τραπεζικού προσώπου, αλλά και συνεχώς νέες δημοσιεύσεις και άρθρα από διαφόρους επιτήδειους στα διεθνή ΜΜΕ.

Φυσικά και όλα τα παραπάνω, μόνον ως παρεμβάσεις μπορούν να χαρακτηρισθούν εφόσον θέτουν διλήμματα, πολλές φορές ψεύτικα ή και εντεταλμένα, στους ...
πολίτες της χώρας μας, όσο αφορά την εκλογική τους κρίση και τέλος την επιλογή της ψήφου τους.

Έτσι το Σ/Κ σειρά ήταν της εφημερίδας wall street journal η οποία και στο site της, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: "Οι ξένες τράπεζες ετοιμάζονται για κρίση στην Ελλάδα", και υπότιτλους όπως "Δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο Grexit, δηλαδή πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη" και "Ξένες εταιρείες και τράπεζες υπολογίζουν την έκθεσή τους και προσομοιώνουν την λειτουργία των συστημάτων με την προσθήκη ενός νέου ελληνικού νομίσματος".

Το άρθρο αναφέρει πως Τράπεζες και άλλοι οικονομικοί οργανισμοί στην Ευρώπη κάνουν stress-test στα εσωτερικά τους συστήματα και "ξεθάβουν" τα σχέδια άμεσης επέμβασης και απεμπλοκής που είχαν συντάξει από διετίας στο πλαίσιο προετοιμασίας για το ενδεχόμενο η Ελλάδα να αποχωρήσει από την ευρωπαϊκή νομισματική Ένωση έπειτα από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Ανάμεσα στις εταιρείες που προσομοιώνουν τα εσωτερικά τους συστήματα είναι η Citigroup, η Goldman Sachs και η ICAP.

Οι έλεγχοι των εταιρειών αυτών περιλαμβάνουν λεπτομερείς αναφορές και σχέδια με τους συνεργάτες τους, οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεαστούν σημαντικά από ένα πιθανό Grexit, υπολογίζοντας την πιστωτική έκθεσή τους, και αξιολογώντας πώς θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν από το εξωτερικό τοπικές επιχειρήσεις.

Κάποιες από τις εταιρείες προετοιμάζονται για τον αντίκτυπο που θα μπορούσαν να έχουν πιθανές εξελίξεις στα συστήματα πληρωμών, και διεξάγουν δοκιμές για να δουν πώς θα αντιμετώπιζαν την προσθήκη ενός νέου ελληνικού νομίσματος ή ενδεχόμενους ελέγχους στη διακίνηση κεφαλαίων.

Αυτές οι κινήσεις γίνονται ενώ οι Έλληνες αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να προηγούνται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις εν όψει των εθνικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου.

Η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχει αναγορεύσει τις εκλογές σε de facto τεστ για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, επιχειρηματολογώντας ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κατά της λιτότητας θα προκαλέσει ρήξη με τους ευρωπαίους εταίρους. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά δεν αναφέρεται σε έξοδο από την ευρωζώνη και οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν να παραμείνουν στην οικονομική ένωση.

Οι περισσότεροι αναλυτές εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι οι πιθανότητες αποχώρησης της Ελλάδας είναι εξαιρετικά χαμηλές. Οι οικονομολόγοι της κόμερτζ μπανκ (Commerzbank) υπολογίζουν ότι οι πιθανότητες εξόδου είναι κάτω από 25%.

"Ελπίζουμε για το καλύτερο, σχεδιάζουμε το χειρότερο" είπε στη Wall Street Journal ο Frederic Ponzo, της εταιρείας συμβούλων Grey Spark.

Αρκετά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εξετάζουν συχνά τα συστήματά τους για (έκτακτα) γεγονότα, όπως η ταχεία μεταβολή των τιμών του πετρελαίου, η πιθανότητα αποχώρησης της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτό σημαίνει πως κάποιες ευρωπαϊκές τράπεζες «ξεσκονίζουν» σχέδια που είχαν καταρτίσει μερικά χρόνια πριν, όταν η διάλυση της Ευρωζώνης όταν ακόμα πιθανή.
Το 2011 και το 2012, τράπεζες, χρηματιστές και επενδυτές εταιρίες οι οποίες ήταν εκτεθειμένες σε ελληνικό χρέος, είχαν ετοιμάσει σχέδια έκτακτης ανάγκης σε περίπτωσης αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο.

Στα τέλη του 2011 ο διευθύνων σύμβουλος της άισαπ (ICAP) είχε δηλώσει πως η εταιρία είχε προετοιμαστεί για μια νέα ισοτιμία με τα πρώην 17 νομίσματα των κρατών -μελών της Ευρωζώνης σε περίπτωση διάλυσης της Νομισματικής Ένωσης. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, οι χρηματιστηριακές αγορές είχαν προετοιμαστεί για αντίστοιχα σενάρια.

Πολλές άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν διεξάγει παρόμοια τεστ, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, με την εισαγωγή νέων νομισμάτων.

Επικεφαλής διεθνών συναλλαγών, που επικαλείται η αμερικανική εφημερίδα, υποστηρίζει πως η επαναφορά της δραχμής δεν θα αποτελούσε ιδιαίτερο πρόβλημα, καθώς ασχολούνται με έναν μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ευρωζώνη και αυτός είναι η Ιταλία, η οποία θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδας, σε περίπτωση που η αποχώρησή της θα ήταν μια εύκολη υπόθεση.

Και έτσι, με την περίπτωση της εξόδου της Ελλάδας και Ιταλίας τελειώνει το άρθρο της εφημερίδας, κάτι για το οποίο αναφέρεται και το κορυφαίο αμερικανικό οικονομικό πρακτορείο μπλούμεργκ ( Bloomberg) , αλλά με τελείως διαφορετική άποψη.

Το μπλούμεργκ με τη σειρά του, δημοσιεύει άρθρο με επικεφαλίδα «Η Ευρώπη δεν αντέχει την πολυτέλεια μιας ελληνικής εξόδου. Η αμεριμνησία της Μέρκελ παίζει με τη φωτιά», άποψη του Γερμανού υπουργού οικονομικών της αντιπολίτευσης Τζοακίμ Πόσς.

Γράφει, λοιπόν, πως η αφήγηση των συστημικών ΜΜΕ, ότι η Γερμανία είναι έτοιμη και προετοιμασμένη για Grexit της Ελλάδος, και ότι αυτό δεν αποτελεί πια απειλή για τη νομισματική σταθερότητα, είναι τελείως απατηλή, και ότι όλα αυτά είναι ένα θέατρο που απευθύνεται σε ένα εκλογικό σώμα που έχει κουρασθεί από την βοήθεια και το άγχος για την Ελλάδα από το 2010. Με απλά λόγια το ενδεχόμενο αστάθειας του ευρώ από μιαν έξοδο της Ελλάδος σημαίνει ζημιά για τα μαζικά κέρδη της Γερμανίας από το κοινό νόμισμα.



Και ενώ η ελληνική έξοδος από μόνη της μπορεί να μην τελειώσει το ευρώ, ο κίνδυνος είναι ότι η μετάδοση της νόσου διαμέσου των χρηματοπιστωτικών αγορών της ζώνης θα ωθήσει και άλλους στην έξοδο. Αν η Γερμανία υποχρεωνόταν να γυρίσει στο γερμανικό Μάρκο, οι Γερμανοί εξαγωγείς, που αντιπροσωπεύουν το μισό περίπου του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, θα γίνονταν λιγότερο ανταγωνιστικοί και το πλεόνασμα τρεχόντων λογαριασμών για το οποίο περηφανεύεται η Μέρκελ θα συρικνωνόταν.

Έπειτα από τα παραπάνω επαληθεύεται η εισαγωγή μου πως όλοι προσπαθούν «και» κάνουν επεμβάσεις σε μέγιστα θέματα της χώρας μας, όπως αυτό της ψήφου, και στο ποια πολιτική θέλει ο λαός να ακολουθήσει η κυβέρνηση που θα ορίσει.

Κάθε οικονομικός αναλυτής παρουσιάζει το θέμα κατά τη δική του άποψη ή έπειτα από επηρεασμούς που δέχεται χωρίς αυτές οι απόψεις να αντικατοπτρίζουν πάντα την αλήθεια, εφόσον παίζονται μεγάλα οικονομικά παιχνίδια.