Δημοσιεύθηκε στις:26 Ιανουαρίου 2015
Αναρτήθηκε από nikos
Ο Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών μήνυσε τον Κ. Τασούλα.
Ο Χάρης Παπαδόπουλος, σκηνοθέτης-παραγωγός και αιρετός...
πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών από το 2000 μέχρι σήμερα, δηλ. επί έξι διαδοχικές θητείες, κατέθεσε την Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου 2015, μήνυση κατά του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Κωνσταντίνου Τασούλα για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, καταγγέλλοντας την παράλειψη και την αδικαιολόγητη κωλυσιεργία εκ μέρους του κ. Υπουργού για τον διορισμό του ως Γενικού Διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ.), όπως είχε αποφασίσει ήδη από τις 27-10-2014 και προτείνει προς τον κ. Υπουργό το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Κ.Κ., καθώς και την άσκηση εκ μέρους του κ. Υπουργού παρανόμων παρεμβάσεων και πιέσεων σε μέλη του ως άνω Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. κατά τη διαδικασία επιλογής του Γενικού Διευθυντή, προκειμένου αυτά να μην επιλέξουν τον κ. Παπαδόπουλο, παραβιάζοντας έτσι την ανεξαρτησία του οργάνου αυτού, και ευνοώντας παράλληλα τη συγκάλυψη των καταγγελλομένων οικονομικών ατασθαλιών και τη συνέχιση φαινομένων κακοδιαχείρισης για τα οποία είχε υποβληθεί σχετική μήνυση που βρίσκεται στο στάδιο της δικαστικής διερεύνησης.
Ο κ. Παπαδόπουλος καταγγέλλει στη μήνυσή του ότι επειδή ακριβώς υπάρχουν οι ως άνω κατηγορίες σχετικά με απιστία κατά τη διαχείριση χρημάτων του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και γενικότερα με κακοδιαχείριση εκατομμυρίων ευρώ, που βρίσκονται στο στάδιο της ποινικής διερεύνησης και μάλιστα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4022/2011 «Εκδίκαση πράξεων διαφθοράς Πολιτικών και Κρατικών Αξιωματούχων, υποθέσεων μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος και μείζονος Δημοσίου Συμφέροντος», ο κ. Υπουργός -που γνωρίζει πολύ καλά τα καταγγελλόμενα αυτά περί αταξιών στην οικονομική διαχείριση του Κέντρου κατά τα τελευταία έτη- δεν ήθελε την επιλογή του κ. Παπαδόπουλου από το Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του Κέντρου, διότι γνώριζε ότι εκείνος δεν θα ανεχόταν σε καμία περίπτωση φαινόμενα κακοδιαχείρισης και συγκάλυψης οικονομικών ατασθαλιών, τις οποίες είχε ήδη καταγγείλει επί σειρά ετών ως Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σκέλος των ήδη διερευνώμενων ως άνω καταγγελιών για απιστία κατά τη διαχείριση χρημάτων του Ε.Κ.Κ. είναι και το θέμα των αποδοχών που παρά το νόμο κατεβλήθησαν στον απερχόμενο Γενικό Διευθυντή του ΕΚΚ, ο κ. Υπουργός κατέθεσε πρόσφατα σχέδιο διάταξης νόμου, με την οποία στην ουσία έδινε «συγχωροχάρτι» στην προηγούμενη διοίκηση που έχει μηνυθεί για κακοδιαχείριση.
Επισημαίνεται ότι δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα -παρά την πάροδο ενός και πλέον έτους- ο ισολογισμός του Ε.Κ.Κ. για το έτος 2013, αλλά και ότι ενώ ήδη βρισκόμαστε στο 2015 δεν έχει ακόμα υποβληθεί, όπως αναφέρεται και στη μήνυση του κ. Παπαδόπουλου, η προβλεπόμενη από το νόμο έκθεση ελέγχου των Ορκωτών Ελεγκτών επί της Οικονομικής Διαχείρισης του Ε.Κ.Κ. για το έτος 2013, παρότι μάλιστα η αντίστοιχη έκθεση ελέγχου για το έτος 2012, που αποκάλυπτε και τεκμηρίωνε πολύ σημαντικές οικονομικές ατασθαλίες, είχε εκπονηθεί ήδη από τον Ιούλιο 2013.
Ο κ. Παπαδόπουλος στη μήνυσή του διαλαμβάνει σοβαρότατες καταγγελίες για αθέμιτες και μη νόμιμες παρεμβάσεις του κ. Υπουργού προς μέλη του Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. προκειμένου εκείνα να μην τον επιλέξουν για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του Κέντρου, και χρησιμοποιώντας ως «εκτελεστικό βραχίονα» τον Γιάννη Γλέζο -επίσης μέλος του Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ.- ο οποίος από πλευράς του ασκούσε έντονες πιέσεις σε άλλα μέλη του Δ.Σ. να μην ψηφίσουν υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Παπαδόπουλου, επικαλούμενος ότι ήταν εντολή του κ. Υπουργού.
Την περίοδο εκείνη μάλιστα ο κ. Παπαδόπουλος δεχόταν ανώνυμα τηλεφωνήματα με «απόκρυψη» με εντονότατες απειλές για τη ζωή του από άτομα που του ζητούσαν να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του ως Γενικού Διευθυντή του Ε.Κ.Κ., γι’ αυτό και κατέθεσε στις 22/10/2014 επιστολή του με όλα τα στοιχεία, τις μαρτυρίες και το μέχρι τότε ιστορικό της υπόθεσης σε συμβολαιογράφο Αθηνών, ως αποδεικτικό στοιχείο ότι αυτά είχαν συμβεί πριν από την επικείμενη τότε συνεδρίαση του Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. με θέμα την επιλογή Γενικού Διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, προκειμένου να μπορέσει να γνωστοποιηθεί δημόσια το όλο ιστορικό, οι απειλές για τη ζωή του, και η αθέμιτη δυστυχώς παρέμβαση του Υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τασούλα, σε περίπτωση που κάτι κακό του συνέβαινε, αφού είχε φτάσει πλέον στο σημείο να φοβάται έντονα για τη σωματική του ακεραιότητα και την ίδια του τη ζωή.
Τα όσα είχε διαπιστώσει ο κ. Παπαδόπουλος, όπως αναφέρει στη μήνυσή του, επιβεβαιώθηκαν και στη συνέχεια, αφού ο κ. Υπουργός επί ενάμιση σχεδόν μήνα δεν υπέγραφε την Υπουργική Απόφαση περί διορισμού του κ. Παπαδόπουλου ως Γενικού Διευθυντή του Ε.Κ.Κ. -κωλυσιεργώντας δηλ. στην υλοποίηση της σχετικής απόφασης του Δ.Σ. του Κέντρου- και όταν τελικά το έπραξε, αποστέλλοντας την υπογεγραμμένη πλέον απόφαση προς το Εθνικό Τυπογραφείο στις 12-12-2014 για δημοσίευση στο Φ.Ε.Κ., το απόγευμα της ίδιας ημέρας είπε τηλεφωνικά στον κ. Παπαδόπουλο ότι είχε δώσει εντολή να σταματήσει η διαδικασία δημοσίευσης της απόφασης του διορισμού του, επειδή είχε λάβει ένσταση κατά της υποψηφιότητάς του από το μέλος του Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. κ. Ιωάννη Γλέζο!
Έτσι, ο κ. Παπαδόπουλος έλαβε εισαγγελική παραγγελία για χορήγηση των σχετικών με το θέμα αυτό εγγράφων, και διαπίστωσε ότι η ως άνω ένσταση κατετέθη στο Γραφείο του κ. Υπουργού μόλις στις 15-12-2014, παρότι ο κ. Υπουργός είχε ενημερώσει τον κ. Παπαδόπουλο για την ύπαρξή της και το «πάγωμα» του διορισμού του ήδη από τις 12-12-2014, πράγμα που γεννά εύλογα και προφανή ερωτηματικά για το πώς γνώριζε ο κ. Υπουργός για την ένσταση αυτή πριν ακόμα κατατεθεί (!), και επιβεβαιώνει ακόμα περισσότερο τα καταγγελλόμενα αναφορικά με τη στάση που είχε εξαρχής τηρήσει ο κ. Υπουργός στο θέμα αυτό.
Υπενθυμίζεται ότι στο παρελθόν υπήρξαν καταγγελίες και μήνυση κατά του κ. Υπουργού για εκβίαση και κατάχρηση εξουσίας, και ειδικότερα για το ότι το 1997, ως δήμαρχος Κηφισιάς τότε, ο μηνυόμενος του είχε ζητήσει -κατά τους ισχυρισμούς του εργολάβου- σε κατ' ιδίαν συνάντηση 70 εκατ. δρχ. προκειμένου να ανακαλέσει δημοτική απόφαση με την οποία απαγορεύτηκε η ανέγερση εμπορικού κέντρου στην Κηφισιά, για την οποία υπόθεση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε τελικά την Ελλάδα για την άρνηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας του κ. Υπουργού προκειμένου να εξεταστεί δικαστικώς η εναντίον του μήνυση.
Κάτι αντίστοιχο άλλωστε είχε συμβεί και με τη μήνυση κατά του κ. Υπουργού για το ότι ως τότε Δήμαρχος Κηφισιάς προκάλεσε ζημία στο Δήμο επειδή όταν αναπαλαίωσε την καφετέρια «Αλάσκα» που στεγαζόταν από τη δεκαετία του ‘50 στο Κεφαλάρι, εντός του πάρκου, και νοικιαζόταν με μίσθωμα 3.788.000 δρχ. μηνιαίως, και την επεξέτεινε από 100 τ.μ. σε 380 τ.μ. (χωρίς τις απαραίτητες άδειες), την ενοικίασε στη συνέχεια φθηνότερα, προς 1.350.000 δρχ., παρότι ήταν ανακαινισμένη και πολύ μεγαλύτερης επιφάνειας, πλην όμως ούτε και αυτή η μήνυση εξετάστηκε δικαστικώς επειδή ο μηνυόμενος εξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων και επωφελήθηκε του προνομίου της βουλευτικής ασυλίας του.
