Ρεπορτάζ Τρύφωνας Τιπούρτης.
Κάμερα Παπαχαρίσης Βασίλης.
Καταστροφή επέστη το κελί στο Μοναστήρι του Οσίου Νικάνορα, του ομώνυμου χωριού 15 χλμ μετά την Κόνιτσα, έπειτα από αποκόλληση βράχου. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε ανθρώπινη παρουσία και έτσι δεν είχαμε τραγωδία.

Το κελί που χρησιμοποιούνταν και ως ξενώνας για τους πιστούς ήταν οργανωμένο εφόσον υπήρχαν κρεβάτια, ντουλάπα, τζάκι και...
τραπεζαρία.
Πριν από λίγο καιρό η εκκλησιαστική επιτροπή είχε  κάνει έγγραφο στο Δήμο και στην Περιφέρεια για το πρόβλημα που ήταν ορατό.

Ο Δήμαρχος Ανδρέας Παπασπύρου είχε έρθει και αυτός σε επικοινωνία με υπηρεσίες και τεχνικούς της Περιφέρειας, οι οποίοι πριν από περίπου δύο εβδομάδες είχαν μεταβεί στο σημείο για πραγματογνωμοσύνη.
 Ωστόσο η απάντηση που δόθηκε στον Δήμαρχο της Κόνιτσας ήταν πως οι υπηρεσίες της Περιφέρειας είναι αναρμόδιες για το θέμα και δεν μπορούν να επιληφθούν εφόσον χρειάζεται έλεγχος και γνωμάτευση από γεωλόγους.

Να τονίσω πως παρ' όλα αυτά η Περιφέρεια ήταν πρόθυμη σε όποιου είδους συνεργασία με τον Δήμο της Κόνιτσας προς επίλυση του προβλήματος. Προσπάθειες επικοινωνίας του Δημάρχου με τον διευθυντή του ΙΓΜΕ για συντόμευση των διαδικασιών υπήρξαν άκαρπες, εφόσον ο δεύτερος λείπει εκτός Ελλάδος.

Τα γεγονότα δυστυχώς όπως μπορείτε να δείτε πρόλαβαν οποιαδήποτε κινητοποίηση και πλέον τίθεται θέμα το κατά πόσο μπορεί να κινδυνεύει η ίδια η εκκλησία.

Η Μονή του Οσίου Νικάνορα έχει ιστορία 200 χρόνων.
Το 1815 στο χωριό Νικάνορα, που τότε λεγόταν Κορτίνιστα, αλλά και στη γύρω περιοχή είχε πέσει χολέρα και την περιοχή δεν την πλησίαζε κάνεις εκτός από έναν βοσκό.

Ένα βράδυ καθώς κοιμόταν ο βοσκός παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο Άγιος και του είπε να πάει στο χωριό Κορτίνιστα και να πει στους κατοίκους να κτίσουν μια εκκλησία σε συγκεκριμένο σημείο.
Το πρωί ο βοσκός ξέχασε τι του είπε ο Άγιος στον ύπνο του και έτσι δεν πήγε.
Το επόμενο βράδυ έγινε ξανά το ίδιο με τον Άγιο Νικάνορα, αλλά την άλλη μέρα ο βοσκός και πάλι ξέχασε τι του είχε πει ο Άγιος.


Το τρίτο βράδυ για συνεχόμενη φορά παρουσιάζετε και πάλι ο Άγιος λέει στον βοσκό για ακόμη μία φορά το θέλημα του και για να μην ξανά ξεχάσει του ρίχνει μια με το μπαστούνι του στο μέτωπο και του αφήνει σημάδι .

Έτσι την επόμενη μέρα πήγε στους χωριανούς και τους έδειξε το σημείο που κατά το θέλημα του αγίου θα κτιζόταν η εκκλησία. Λέγεται πως σε εκείνο το σημείο υπήρχε σχεδιασμένη η εκκλησία από τον ιστό μίας αράχνης .

Η Κορτινιτσιώτες πήγανε στα Γρεβενά στο μοναστήρι όπου έζησε ο Άγιος και έφεραν την Κάρα και τμήμα από τα λείψανα του.

Έπειτα από αυτό η χολέρα έφυγε από όλα το μέρος και έτσι προς τιμή αλλά και θέληση του Αγίου χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Νικάνορα , αλλά δώσανε και το όνομα Νικάνορα στο χωριό.