Του Τρύφωνα Τιπούρτη ( απόσπασμα από τηλεοπτική εκπομπή, δείτε το βίντεο). 
Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε και ακούμε συνεχώς για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, για τον "πόλεμο" μεταξύ των κομμάτων αλλά και την ένταση που προκλήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων κατά τη συζήτησή του.

Όλοι ασχολήθηκαν με τις αντιδράσεις των Δημάρχων, με το τι θα πει ο καθένας τους, αν στηρίζουν την απόφαση της Κυβέρνησης ή αν διαμαρτύρονται στο να περάσουν τα ...
αποθετικά του Δήμου τους σε κλειστό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος.

Δεν ασχολήθηκε κανείς,  ή τουλάχιστον όσο θα έπρεπε, με την ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου των Αθηνών πως αν τα αποθεματικά από τα νοσοκομεία της χώρας και από τα ασφαλιστικά ταμεία παρθούν, μπαίνουν τα κεφάλια των πολιτών σε γκιλοτίνα.

Μία δήλωση πέρα για πέρα αληθινή αφού με μία τέτοια ενέργεια η δημόσια υγεία θα καταρρεύσει, εφόσον ότι αποθεματικό από Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και ΟΤΑ δεσμευθεί, θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από την Τράπεζα Ελλάδας όπως εκείνη κρίνει, ενώ το ανώτατο ποσό που μπορούν να πάρουν για άμεση κάλυψη οι φορείς θα είναι μόνο το 10% του δεσμευμένου ποσού.

Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ήδη σε οριακή κατάσταση και έχουν δύο μήνες οφειλές προς τον ΕΟΠΥΥ .
Στον ΕΟΠΥΥ επίσης χρωστούν 100 εκατομμύρια ευρώ ξένα ασφαλιστικά ταμεία από νοσήλια ασφαλισμένων τους στην Ελλάδα, με άγνωστο το ποσό που χρωστούν οι ξένες ασφαλιστικές εταιρείες για νοσηλεία τουριστών σε ελληνικά νοσοκομεία.

Με τη σειρά του, το ελληνικό δημόσιο μέσω του ΕΟΠΥΥ χρωστάει 140 εκατομμύρια ευρώ σε νοσοκομεία της Γερμανίας, Γαλλίας, Ελβετίας και Βρετανίας για χειρουργεία Ελλήνων ασθενών που έπρεπε να νοσηλευτούν άμεσα σε εξειδικευμένες κλινικές και που ενώ τα ταμεία ενέκριναν την μετάβαση και νοσηλεία τους δεν έχουν πληρώσει.



Το χρέος αυτό από τις 31 Μαρτίου είναι ληξιπρόθεσμο και η κατάσταση θα φθάσει στο απροχώρητο αν τα νοσοκομεία του εξωτερικού προχωρήσουν σε αναγκαστικά μέτρα προς είσπραξη, ενώ από τη μεριά του το Ελληνικό κράτος δεν έχει κάνει καμία κίνηση ώστε να εισπράξει τα χρωστούμενα φοβούμενο προφανώς ίδιες κινήσεις από τους ξένους.

Ένας φαύλος κύκλος που ως μόνο αποτέλεσμα έχει την εγκατάλειψη της υγείας των πολιτών στο έλεος των όποιων ιδιωτών, γιατρών και προμηθευτών.

Τα νοσοκομεία και οι φορείς υγείας είναι εκείνα που στηρίζουν την ελπίδα του Έλληνα πολίτη στις κρισιμότερες στιγμές της ζωής του, αυτές της υγείας του, και το λιγότερο που μπορεί να επέλθει έπειτα από κάτι τέτοιο είναι η ηθική κατάπτωση των πολιτών που προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινή μάχη της επιβίωσης.

Η ζωή και η υγεία των πολιτών της χώρας δεν είναι ούτε λακκούβες δρόμων που πρέπει να ασφαλτοστρωθούν, ούτε όποιο λογής έργο που πρέπει αναμφισβήτητα να γίνεται από τον όποιο Δήμο ή Περιφέρεια.
Η δημόσια υγεία και η μη έλλειψη νοσοκομειακών υλικών είναι αυτά που σώσουν τη ζωή του.