Του Δημήτρη Κωνσταντάρα.
Η έκφραση ή απλώς το νόημα της φράσης «διαπιστώσαμε κενό συντονισμού», είναι κάτι του «φοριέται» πολύ τον τελευταίο καιρό στα πολιτικά μας πράγματα.

 Όποια ερμηνεία κι αν του δώσεις , το νόημα είναι κακό. Απ΄ όπου και να το δεις . Όποιος και να το λέει ή να το υπονοεί. Ιδίως αν πρόκειται για στελέχη κομμάτων που ή κυβερνούν αυτή τη...
στιγμή ή κυβέρνησαν – συγκυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, η έννοια του «κενού» δημιουργεί ερωτηματικά και προβληματισμούς. Και το γεγονός ότι χρησιμοποιείται από ηγετικά στελέχη όλων των κομμάτων που θεωρούνται «κόμματα εξουσίας», είτε σε έκφραση κριτικής των αντιπάλων, είτε σε έκφραση αυτοκριτικής, είναι πολύ απογοητευτικό. Μέχρι και επικίνδυνο.

Διότι το να βλέπεις να ομολογείται ή να καταγγέλλεται «κενό συντονισμού», «κενό εξουσίας», «κενό προγράμματος» του ενός ή του άλλου όταν ο «ένας» και ο «άλλος» είναι αυτός που σε κυβερνά ή προσφάτως σε κυβέρνησε σημαίνει ότι το καράβι σάπισε και από κάπου «μπάζει». Οπότε… πάμε κι άλλα.



Μετά τα στελέχη – ακόμα και τον Πρόεδρο- του ΠΑΣΟΚ , μετά τα «διαφωνούντα» στελέχη της Νέας Δημοκρατίας , μετά τους «διαφωνούντες» του κυβερνητικού σχήματος, ήρθε και ο νέος συντονιστής της κυβερνητικής διαπραγματευτικής ομάδας ( ο …διάδοχος του Βαρουφάκη) Ευκλείδης Τσακαλώτος , να δηλώσει ευθαρσώς : «Ήταν λάθος που παραμείναμε στην προφορική διαβεβαίωση για χρηματοδότηση και δεν επιμείναμε σε γραπτή αποτύπωσή της στη Συμφωνία. Θα ήταν μεγαλύτερο λάθος να μην κάναμε την αυτοκριτική μας και να μην διορθωνόμασταν. Διαπιστώσαμε δυσλειτουργίες και ένα κενό συντονισμού το οποίο θα καλύψω με το νέο μου ρόλο.»

Και ξεπερνώ τα όσα επί εβδομάδες λέει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης με αποκορύφωμα τα άρθρα του στο CRASH και το ISKRA γιατί το ξέραμε ότι δεν αποδέχεται υπαναχωρήσεις στην κοινωνική και ριζοσπαστική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ που αφορούν κυρίως παρέμβαση στις επικουρικές συντάξεις, τα εργασιακά και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Τι θα γίνει τώρα; Το ΠΑΣΟΚ έχει «απορροφηθεί» ένθεν κακείθεν, η Νέα Δημοκρατία κάθεται και κοιτάζει και στην ουσία δεν εκπροσωπείται πουθενά και ο Σύριζα είναι ΟΡΙΣΤΙΚΑ κομμένος στα τρία.
Κανείς δεν «βλέπει», ούτε φοβάται ότι «κάποιος άλλος», όποιος κι αν είναι αυτός …έρχεται;




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.