Αχρήματη κοινωνία: Ο Δούρειος Ίππος για την επαλήθευση της αποκάλυψης του Ιωάννου.
Εδώ και αρκετά χρόνια από το διαδίκτυο, και από τον Φεβρουάριο που μας πέρασε μέσα από αυτό εδώ το βήμα, αναφέρθηκα επανειλημμένα για το μεγάλο σχέδιο της αχρήματης κοινωνίας.
Ένα σχέδιο που αποσκοπεί στην κατάργηση των μετρητών από την αγορά και γενικότερα από την καθημερινότητα του πολίτη , και την επιβολή του πλαστικού χρήματος, δηλαδή της...
κάρτας.
Να σας θυμίσω το προσχηματικό επιχείρημα της πάταξης της φοροδιαφυγής και την επιβολή των συναλλαγών άνω των 70 ευρώ με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες σε νησιά άνω των 3000 κατοίκων.
Επίσης να σας θυμίσω αυτό που είχαν εντέχνως αφήσει να «διαρρεύσει» ως φήμη... την πρόθεση μεγάλων τραπεζών να επιβάλλουν αρνητικό επιτόκιο στις καταθέσεις των πολιτών, δηλαδή να υπήρχε ένα είδος φύλαξης των χρημάτων με αμοιβή στην ουσία, εφόσον το ποσό της κάθε κατάθεσης θα μειώνονταν κατά ένα 5% κάνοντας παρακράτηση το τραπεζικό ίδρυμα.
Φυσικά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποφέρει ένα λεγόμενο bank-run δηλαδή να αποσυρθούν τα χρήματα από τις τράπεζες, και έτσι ο δεχόμενος την είδηση, ο πολίτης, να είναι ιδιαίτερα δύσπιστος ως προς το θέμα.
Κάτι όμως που δεν ισχύει εφόσον είχε προηγηθεί μελέτη και ανάλυση από τραπεζικούς αναλυτές που θεώρησαν πως ένα bank-run, δηλαδή μια μαζική απόσυρση των καταθέσεων από τις τράπεζες, θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της κατανάλωσης και φυσικά τα έσοδα του δημοσίου από τη μία, και αφετέρου την υποχρεωτική χρήση του λεγόμενου πλαστικού ή ηλεκτρονικού-εικονικού χρήματος μέσω καρτών ή τραπεζικού ηλεκτρονικού συστήματος.
Θέλω επίσης να σας θυμίσω το ολοένα και μειωμένο όριο συναλλαγών εκτός τραπέζης, που ξεκίνησε από τα 3000 ευρώ και έχει φθάσει στα 500.
Τα παραπάνω λοιπόν είναι αποδείξεις πως βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο της αχρήματης κοινωνίας. Και όταν λέμε αχρήματη κοινωνία μην φανταστεί κανείς κάποιο είδος ανταλλακτικής κοινωνίας, δηλαδή ανταλλαγής προϊόντων, αλλά την κοινωνία χωρίς χρήματα.
Η κοινωνία χωρίς χρήματα έχει ως συνέπεια τον πλήρη έλεγχο των καρτών από κάποιους. Να σας δώσω μερικά παραδείγματα:
-Να μην μπορείς να αγοράσεις τσιγάρα ή οινοπνευματώδη με πρόσχημα την υγεία σου, και να προωθηθούν κάποια συγκεκριμένα είδη.
-Να μην μπορείς να αγοράσεις εγχώριο κρέας με πρόσχημα τον ελλιπή έλεγχο καταλληλότητας και παράλληλα να υπάρξει προώθηση του εισαγόμενου, αλλά κυρίως του μεταλλαγμένου ή γενετικά τροποποιημένου κρέατος.
-Να σου περιορίσουν την κατανάλωση του πετρελαίου θέρμανσης έτσι ώστε να υπάρχει αποθεματικό και φυσικά κερδοσκοπία.
Είναι μερικά παραδείγματα τα παραπάνω, και έτσι εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα αν μια κοινωνία χωρίς μετρητά θα είναι προοπτική ή εφιάλτης…
Στο παραπάνω ερώτημα έχω να σας απαντήσω πως ο τελικός σκοπός του σχεδίου αυτού, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο από το rfid chip, και η σειρά των εξελίξεων, που εικάζουν όλοι όσοι ασχολούνται με το θέμα, έχει ως εξής:
-Αχρήματες συναλλαγές,
-Αναγκαστική χρήση κάρτας,
-Κάρτα με τσιπάκι για άμεση πρόσβαση σε δεδομένα,
-Ταυτόχρονη χρήση κάρτας και κινητών νέας τεχνολογίας όπου και έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται τα βιομετρικά χαρακτηριστικά του κατόχου,
-Κατάργηση κάρτας και κινητού για συναλλαγές και αναγκαστικά η χρησιμοποίηση εξ ολοκλήρου βιομετρικών χαρακτηριστικών,
-Και τελικό στάδιο η εμφύτευση του rfid στο χέρι για την πλήρη και άμεση ευκολία των πολιτών. Όλα θα γίνουν στο όνομα της ευκολίας και της ασφάλειας.
Όπως θα διαπιστώσατε τα μισά από τα παραπάνω ήδη έχουν συμβεί.
Στο όνομα αυτών και με πρόσχημα αυτά, προχωρούμε ολοταχώς στην πλήρη παρακολούθηση του ανθρώπου εφόσον η παγκόσμια οικονομική ελίτ μόνο για τις τύχες και τον περιορισμό της ελευθερίας των ανθρώπων δεν ενδιαφέρεται και σκοπός της είναι οι τράπεζες να αποτελούν μονόδρομο για την κοινωνία, και μέσω αυτών να υπάρξει ο απόλυτος έλεγχος, αλλά και η απειλή της αποβολής από το σύστημα και την κοινωνία.
Η αχρήματη κοινωνία προωθείται σε όλες τις χώρες του πλανήτη με πρόσχημα το πρόβλημα κάθε χώρας.
-Στην Γαλλία, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo προβλήθηκε η ανάγκη του περιορισμού της χρήσης των μετρητών με το πρόσχημα πως τυχόν μελλοντικοί τρομοκράτες να μη μπορούν να προμηθευτούν μέσα χωρίς να ελεγχθούν.
- Στις Ινδίες και στην Κένυα το πρόσχημα ήταν να ελέγχονται οι δικαιούχοι του κουπονιού παιδείας.
- Στη Σουηδία, ήταν η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η προστασία των δασών με την ελάχιστη κατανάλωση του χαρτιού, από έκδοση τιμολογίων και τύπωμα χαρτονομισμάτων.
- Στην Ελλάδα η αιτιολογία, είναι η πάταξη της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής λες και όσοι πήραν μέχρι τώρα μίζες τα πήραν σε μετρητά και όχι μέσω τραπεζικού συστήματος.
Όσο αφορά τη χώρα μας, ειδικά τον τελευταίο καιρό γίναμε μάρτυρες πολλών γεγονότων. Από τα πρώτα μνημόνια έως τα τελευταία, με εκφοβισμό αποβολής από το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα και τυχόν συνέπειες πείνας και αναρχίας.
Όσο και να διαφωνεί ή να συμφωνεί κάποιος, είναι αναμφισβήτητο, και δεν πρέπει να διαφωνεί κανείς, πως όλα γίνονται για το τραπεζικό σύστημα το οποίο είναι σαφώς ανώτερο από το πολιτικό.
Ολοένα και περισσότερες χώρες υιοθετούν το μοντέλο της αχρήματης κοινωνίας.
-Στην Αγγλία η Sthaler σε συνεργασία με την Hitachi εφαρμόζει το fingo pay δηλαδή την πληρωμή μέσω δαχτύλου, pay by finger στα αγγλικά.
-Η τράπεζα Barkley χρησιμοποιεί επίσης την τεχνολογία αναγνώρισης φλεβών.
-Στη Σουηδία, σε πολλά καταστήματα δοκιμάζεται η ταυτοποίηση μέσω της παλάμης.
-Επίσης στη Σουηδία, η εταιρεία Epicenter εμφυτεύει στις παλάμες των εργαζόμενων της rfid chips.
- Στην Ιαπωνία, το κινητό τηλέφωνο Αrrows χρησιμοποιεί ως μέσο αναγνώρισης την ίριδα του ματιού του κατόχου.
Όπως καταλαβαίνετε από τα παραπάνω, η αχρήματη κοινωνία είναι σαν την κερκόπορτα. Ανοίγοντας την, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την χρήση μεθόδων συναλλαγών.
Μέθοδοι συναλλαγών που καταργούν κάθε έννοια ελευθερίας και ιδιωτικότητας .
Μέθοδοι συναλλαγών που θα μας ανιχνεύουν, καταγράφουν, αναγνωρίζουν και ταυτοποιούν.
Η αχρήματη κοινωνία και η παρακολούθηση και καταγραφή των συναλλαγών των πολιτών, είναι ο Δούρειος Ίππος για την ολοκληρωτική παρακολούθηση και την κατάργηση της ατομικότητας.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας ούτε συνωμοσιολογίας.
Είναι πραγματικότητα που μας συμβαίνει και θα συνεχίσει μέχρι την επίτευξη του σχεδίου.
Μια πραγματικότητα που τα καθημερινά προβλήματα και προπάντων η προσπάθεια διαβίωσης του καθενός, δεν τον αφήνουν να τη δει.