Του Δημήτρη Κωνσταντάρα.
Διάβασα τις προάλλες στο justiceforgreece.wordpress, έναν ιστότοπο με γνώμη, άποψη και τρόπο τουλάχιστον μαχητικό απέναντι στα δικαιώματα του πολίτη, την απονομή δικαιοσύνης στην Ελλάδα και τη συχνότητα με την οποία συμβαίνουν «στραβά» στη χώρα, μιαν επιστολή του Έλληνας
επιχειρηματία από την Κατερίνη Ηλία Παπαγεωργιάδη με τίτλο «Eις το επανειδείν…».

Για τη συγκεκριμένη υπόθεση δεν ξέρω περισσότερα και δεν έχω άλλες πληροφορίες εκτός απ΄ όσα καταθέτει αυτός ο...
άνθρωπος αλλά και το σχολιασμό εκ μέρους του justiceforgreece  μέσω του οποίου μαθαίνουμε ότι «η ανάρτηση του κ. Παπαγεωργιάδη έχει ήδη γίνει «viral», με πάνω από 2.200 αναδημοσιεύσεις, συγκεντρώνοντας πλήθος εγκωμιαστικών σχολίων, με δεκάδες μηνύματα στήριξής τους.

Συνεπώς, αν και γράφτηκε και εστάλη – δεν ξέρω ακριβώς σε ποιους και πόσους αποδέκτες- στα τέλη του περασμένου Μαρτίου, δεν πέρασε απαρατήρητη αφού έχει ήδη διαβαστεί από 2.500 ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους έστειλαν μηνύματα όμως :
«Καλή επιτυχία αδέρφια!  Σύντομα θα σας ακολουθήσω»,
«Ψάχνω να βρω το κουράγιο να σας ακολουθήσω. Μπράβο που δεν “παραιτηθήκατε”» και
«Ένας-ένας το διαλάμε κι’ αραιώνουμε».

Τι έγραφε ο κ. Παπαγεωργιάδης :
« Τον Σεπτέμβριο του 1993 μαζί με τον αδερφό μου Γρηγόρη ξεκινήσαμε επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, με έδρα την Κατερίνη. Σήμερα υπέγραψα τα τελευταία χαρτιά για το κλείσιμο της εταιρίας αυτής. Πληρώσαμε κάθε οφειλή, προχωρήσαμε την εκκαθάριση και ως τις 31.03 θα είναι παρελθόν. Γιατί την κρατήσαμε ως τώρα; Μετά το 2011 περισσότερο “για συναισθηματικούς και πατριωτικούς λόγους”…
 Θα σταματήσουμε να δουλεύουμε;
Όχι βέβαια!
Θα συνεχίσουμε μέσω Ρουμανίας!
Θα πληρώνουμε το 1/4 των φόρων που πληρώνουμε στην Ελλάδα, θα ξεχάσουμε ΓΕΜΗ, “Εισφορά / Φόρο Επιτηδεύματος” και άλλα υπέροχα και θα εισάγουμε τα κέρδη της εταιρίας ως μέρισμα στην Ελλάδα με 10% φόρο.
 Θα μας λείψει ο ΟΑΕΕ με τα 600 Ευρώ / μήνα και χωριστή πληρωμή όλων των γιατρών (“δεν είμαι άλλο συμβεβλημένος”), θα πικραθούμε που δεν θα έχουμε άλλο το άγχος ότι “είμαστε παράνομοι απλώς και μόνο επειδή έχουμε μία εταιρία”, αλλά θα αντέξουμε τις πίκρες και τις κακουχίες.
Τι στο καλό, Έλληνες είμαστε και Πόντιοι.
Μαθημένοι σε αυτά…

Δεν παίρνουμε όμως διαζύγιο από την Ελλάδα.
Μάλλον περνάμε σε φάση “διάστασης”. Ίσως στο μέλλον η λατρεμένη μου πατρίδα αποφασίσει ότι το επιχειρείν δεν είναι έγκλημα, ότι ο τίμιος φορολογούμενος δεν υφίσταται για να πληρώνει συνταξιούχους των 45 – 55 ετών, ότι η δουλειά, οι ιδέες και οι θυσίες ενός ανθρώπου είναι πολύτιμες για τη χώρα του, για να πλουτίσει και να μεγαλώσει με αυτές. Εμείς θα είμαστε εδώ, εισάγοντας τα κέρδη μας (όταν έχουμε, αν όχι δεν θυμώνει κανείς στη Ρουμανία, υπάρχουν και κακές χρονιές) και στηρίζοντας την Κατερίνη, την Πιερία και την Ελλάδα όπως μπορούμε.

Και ο συγκλονιστικός επίλογος : « Γιατί θα εισάγουμε τα κέρδη μας; Για 2 λόγους: Α. Πατριωτικούς. Β. Ως δίδακτρα, μιας και αφού καταφέραμε να επιβιώσουμε στην Ελλάδα για 23 χρόνια, κάθε άλλη χώρα του πλανήτη φαντάζει “εύκολη” και “οργανωμένη”. Τέτοιο πανεπιστήμιο, που να το ξαναβρείς…

Ειλικρινά, δεν βρίσκω λόγια.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.