Αντί προλόγου.
Σε εποχές τόσο μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, όπως αυτές που βιώνουμε στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια, οι πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, οι πιο φτωχοί και περιθωριοποιημένοι βρίσκονται στον κίνδυνο του απόλυτου αποκλεισμού, της πιο ακραίας ένδειας.

Ολα τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα – το δικαίωμα στην τροφή, την ...
εργασία, την υγειονομική περίθαλψη και τη στέγαση – είναι βαρύνουσας σημασίας για τον φτωχό πληθυσμό.Βλέπετε η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός συνδέονται άμεσα με τις διακρίσεις, την άνιση πρόσβαση σε πόρους και ευκαιρίες, τον κοινωνικό και πολιτισμικό στιγματισμό.
Παράλληλα παρακωλύουν τη συμμετοχή των ομάδων αυτών στη δημόσια ζωή, τη δυνατότητά τους να επηρεάσουν τις πολιτικές που τους αφορούν και την προσφυγή τους σε ένδικα μέσα για την αποκατάσταση της αδικίας.

Φτώχεια δεν σημαίνει μόνο ανεπαρκή εισοδήματα και υλικά αγαθά, αλλά και έλλειψη πόρων, συνθηκών ασφάλειας, και κυρίως ευκαιριών. Έλλειψη που υπονομεύει την αξιοπρέπεια και κάνει τους φτωχούς ακόμη πιο ευάλωτους. Η φτώχεια έχει να κάνει επίσης με την εξουσία: καθορίζει το ποιος την ασκεί και ποιος όχι, τόσο στη δημόσια ζωή όσο και στην οικογένεια.

Το να φτάσει κανείς στην καρδιά του σύνθετου πλέγματος των σχέσεων εξουσίας στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πεδίο είναι κρίσιμης σημασίας για την κατανόηση και αντιμετώπιση παγιωμένων μορφών διακρίσεων, ανισοτήτων και αποκλεισμών που καταδικάζουν τα άτομα, τις κοινωνίες και τους λαούς σε πολλές γενιές φτώχειας.

Σε τελική ανάλυση η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός έχει να κάνει με την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία. Νεόπτωχοι, μακροχρόνια άνεργοι, άστεγοι, Ρομά, πρόσφυγες, μετανάστες, ψυχικά ασθενείς και όσοι διαβιούν στο κοινωνικό περιθώριο βρίσκονται σήμερα πέρα από το φάσμα μιας βαθιάς και μόνιμης φτώχειας. Αλλά μπροστά στον κίνδυνο, ενός πολλαπλού και πολύπλευρου κοινωνικού αποκλεισμού που έχει όλα τα στοιχεία –για εκείνους- μιάς ανθρωπιστικής κρίσης.
‍
Σε τόσο δύσκολους καιρούς, το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια, δεν είναι πλέον ούτε αυτονόητο, ούτε προφανές, ούτε αυταπόδεικτο. Αυτό ακριβώς το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα έχουμε υποχρέωση γιατροί και νοσηλευτές, να υπερασπιστούμε.

Όχι μόνο με τη δράση και τη φυσική μας παρουσία αλλά και δυναμώνοντας τη φωνή μας και οπλίζοντας τις προσπάθειες μας με τα απαραίτητα ερευνητικά και θεωρητικά εφόδια. Γιατί ‘’ταπεινοί και καταφρονεμένοι’’ δικαιούνται ίδιο ενδιαφέρον, αντίστοιχη φροντίδα, ισότιμη μέριμνα. Mε μιά άλλη ιατρική. Τη δική μας.

Μία ιατρική των μεγάλων αριθμών, μία ιατρική των πενιχρών μέσων , μία «ιατρική του δρόμου».Δίπλα στους πιο ευάλωτους, τους πιο παραμελημένους. Σε εκείνους που βρίσκονται παραπεταμένοι στο περιθώριο της κοινωνίας. Που τους προσπερνάμε χωρίς να τους ρίξουμε ούτε μια ματιά. Τους «αόρατους» φτωχοδιάβολους των πολεών μας. Τους «ταπεινούς και καταφρονεμένους». Γιατί αυτή η Ιατρική δεν ρωτάει από που κρατάει η σκούφια σου, ούτε σε ποιο Θεό πιστεύεις. Δεν ξεχωρίζει χρώμα ούτε καταγωγή. Δεν κρίνει, δεν επιλέγει, δεν ηθικολογεί. Δεν ζητάει ανταλλάγματα. Αυτή η Ιατρική, παρηγορεί, φροντίζει. Αλλά και πάνω από όλα καταγράφει τη Μαρτυρία, δίνει φωνή σε εκείνους που δεν ακούγονται.

Αυτή η Ιατρική θεραπεύει. Ακόμα και την αδικία…
Χάρη στη δική σας βοήθεια και στήριξη συνεχίζουμε.

Γιατί η μεγάλη δύναμη των Ελλήνων Γιατρών όλα αυτά τα 28 χρόνια είναι τα μέλη μας, οι εθελοντές μας, ο απλός κόσμος που στήριξε και στηρίζει με τόση ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία την προσπάθεια μας. Και όσο η συμμετοχή στους Γιατρούς του Κόσμου θα συνεχίζει να σημαίνει κόπο, δάκρυα και ιδρώτα θα συνεχίζουμε να είμαστε περήφανοι πως εκφράζουμε μια Ελλάδα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης,

Νικήτας Κανάκης
Πρόεδρος του Δ.Σ. των Γιατρών του Κόσμου


Σχετικά με την αναφορά
Το 2017 αντιμετωπίσαμε όλα αυτά που άφησε η μεγάλη κοινωνική και οικονομική κρίση όπως τα βιώνουν οι συνάνθρωποί μας στην πατρίδα μας. Οι πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, οι πιο φτωχοί και περιθωριοποιημένοι, αυτοί που βρίσκονται στον κίνδυνο του απόλυτου αποκλεισμού και της πιο ακραίας ένδειας.Είδαμε να μπαίνουν σε αμφισβήτηση βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην τροφή, την εργασία, την υγειονομική περίθαλψη και τη στέγαση.

Δικαιώματα που είναι βαρύνουσας σημασίας για τον πληθυσμό αυτό, καθώς η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός συνδέονται άμεσα με τις διακρίσεις, την άνιση πρόσβαση σε πόρους και ευκαιρίες, τον κοινωνικό και πολιτισμικό αποκλεισμό.

Πρόσφυγες, μετανάστες, με ή χωρίς χαρτιά, μακροχρόνια άνεργοι, άστεγοι, Ρομά, και νεόπτωχοι βρίσκονται σήμερα πέρα από το φάσμα μιας βαθιάς και μόνιμης φτώχιας μπροστά στον κίνδυνο, ενός πολλαπλού και πολύπλευρου κοινωνικού αποκλεισμού που έχει όλα τα στοιχεία μιας ανθρωπιστικής κρίσης.

Εμείς όλοι λοιπόν, στους Γιατρούς του Κόσμου εστιάσαμε μέσα από τα προγράμματα μας (πολυιατρεία, κινητές μονάδες, ξενώνες φιλοξενίας), οι ιατροί, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι στο να υπερασπιστούμε αυτά το δικαιώματα, όχι μόνο με τη δράση και την φυσική μας παρουσία, αλλά και δυναμώνοντας την φωνή μας, οπλίζοντας τις προσπάθειές μας με τα απαραίτητα ερευνητικά και θεωρητικά εφόδια.

Μόλις μέσα στον προηγούμενο χρόνο οι Γιατροί του Κόσμου κληθήκαμε να περιθάλψουμε και να βοηθήσουμε ένα σημαντικό αριθμό συνανθρώπων μας μέσα από τις υπηρεσίες μας. Μόνο τα Πολυϊατρεία μας, το 2017 τα επισκέφτηκαν πάνω από 62.000 άνθρωποι για ιατρικές υπηρεσίες και φάρμακα για τα οποία δεν είχαν πρόσβαση στο εθνικό σύστημα υγείας.

Φέτος, κλείσαμε είκοσι οκτώ χρόνια συνεχούς δράσης και δεν μπορώ να μην σκεφτώ όλους τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, όλους τους εθελοντές, τους ιατρούς, νοσηλευτές, τους διοικητικούς και όλους αυτούς που συμμετείχαν σε αποστολές εσωτερικού και εξωτερικού, όλους τους υποστηρικτές και χορηγούς μας.Χωρίς τη συνδρομή τους και την υποστήριξή τους δεν θα μπορούσαμε να τα πέτυχουμε όλα αυτά.

Και τις επόμενες χρονιές λοιπόν, στόχος των Γιατρών των Κόσμου είναι η άμεση και αποτελεσματική παροχή ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας. Το 2018 εστιάζουμε στην υγεία και οπωσδήποτε στην ψυχική υγεία, στη στήριξη της γυναίκας και του παιδιού που βάλλονται ποικιλοτρόπως από τις συνέπειες των δυσκολιών, του αποκλεισμού και της στέρησης δικαιωμάτων και στους ανθρώπους που στερούνται στέγης και εργασίας.

Στόχος μας είναι να γίνουμε η φωνή όλων των ανθρώπων που μας χρειάζονται και να συνεχίσουμε να στεκόμαστε στο πλευρό αυτών που ο κόσμος σιγά- σιγά ξεχνά..

Σας ευχαριστούμε όλους!…..
όπου υπάρχουν άνθρωποι.

Ευγενία Θάνου
Γενική Διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου

Γιατροί του κόσμου