Δημοσιεύθηκε στις:16 Ιουλίου 2019
Αναρτήθηκε από Γιαννιώτης Ν.Π.
Κυνηγετικός Σύλλογος Κόνιτσας… από την κορυφή στον πάτο.
Για ακόμη μία φορά, γινόμαστε μάρτυρες της οπισθοδρόμησης των πεπραγμένων της Κυνηγετικής οικογένειας.
Για ακόμη μία φορά βγάζουμε το άσχημο πρόσωπό μας και αυτό επειδή το θέλουν κάποιοι από ανάμεσά μας.
Για ακόμη μία φορά, βλέπουμε τους άξιους να αποχωρούν και...
τους ανίκανους να επιπλέουν.
Ο λόγος - αυτή τη φορά – για τον Κυνηγετικό Σύλλογο Κόνιτσας και την τελευταία δράση που είχε γίνει από την απερχόμενη ηγεσία του, την δενδροφύτευση οπωροφόρων δέντρων στον ΧΑΔΑ Κόνιτσας.
Μία δράση που ξεκίνησε με τις μεγαλύτερες προοπτικές.
Μία δράση αξιέπαινη και παράδειγμα για όλους τους Κυνηγετικούς Συλλόγους της χώρας.
Μία δράση που έγινε τόσο έξυπνα και αναδείκνυε στην κοινωνία τις περιβαλλοντικές ανησυχίες και την αγάπη για τη φύση.
Μία δράση που έφερε σε άμεση επαφή με την κυνηγετική οικογένεια νέους και νέες, που δεν έχουν καμία σχέση με το κυνήγι.
Δράση που προκάλεσε το ενδιαφέρον και προβλήθηκε επανειλημμένα από σύσσωμα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Εφημερίδες τοπικές αλλά και πανελλαδικής κυκλοφορίας, περιοδικά κυνηγετικά και μη, οικολογικά έντυπα, ραδιοφωνικοί σταθμοί, αλλά και τηλεοπτικά κανάλια πρόβαλλαν εκτεταμένα τη δράση αυτή.
Πρωτοσέλιδα με αφιερώματα στον Κυνηγετικό Σύλλογο Κόνιτσας, με φωτογραφίες από τους μαθητές των σχολείων να συμμετέχουν στην δενδροφύτευση, διθυραμβικές επικεφαλίδες για το ποιόν, το σκεπτικό και την πραγματοποίηση της δράσης αυτής έκαναν την εμφάνιση τους παντού.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ihunt,gr
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ kynoclub.gr
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ epiruspost.gr
ΣΤΟ kynoclub.gr
ΣΤΟ ihunt.gr
Ένα έργο, μία δράση, που στοίχισε αρκετές χιλιάδες ευρώ, αφού εκτός από την αγορά των δένδρων περιλάμβανε και την διαμόρφωση του χώρου ( έτοιμες οπές για την φύτευση, πινακίδες, περίφραξη όπου δεν υπήρχε ), αλλά και την μελέτη και τοποθέτηση αυτόματου συστήματος ποτίσματος.
Μία δράση που δεν επιβάρυνε ούτε κατά μισό ευρώ οποιαδήποτε κρατικό ταμείο, αλλά πληρώθηκε εξολοκλήρου από την Ε΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Ηπείρου και κατά συνέπεια από την τσέπη των ίδιων των κυνηγών.
Στη δράση αυτή είχαν συμμετάσχει η κρατική Υπηρεσία του Δημοσίου, η Περιφέρεια Ηπείρου, ο Δήμος Κόνιτσας, το Γυμνάσιο και το ΕΠΑΛ Κόνιτσας με σύσσωμους τους καθηγητές και μαθητές, και ιδιώτες ως χορηγοί τροφίμων, νερών και αναψυκτικών.
Ένα έργο, μία δράση που είχε κάνει πάταγο και όλοι περιμέναμε να περάσει ο καιρός ώστε να δούμε πλέον ορατά αποτελέσματα.
Και μετά….
Μετά ήρθε η καταστροφή.
Μετά ήρθε η ανικανότητα.
Μετά ήρθε η οπισθοδρόμηση και αυτό που γίνεται συνεχώς σε ότι καλό και χρήσιμο επιχειρείται να γίνει.
Γιατί;
Διαβάστε και φρίξτε…
Από τις 20 Μαρτίου που έγινε η δενδροφύτευση μέχρι και τις 31 Μαϊου που ήρθε σε σώμα το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, το αυτόματο πότισμα δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί και δυόμιση σχεδόν μήνες η φροντίδα και το πότισμα των δένδρων γινόταν από την προηγούμενη διοίκηση του Συλλόγου και ειδικότερα από τον ίδιο της τον Πρόεδρο τον Τρύφωνα Τιπούρτη.
Εξάλλου ήταν δικό του όραμα, σκέψη και πράξη.
Δικό του βυτίο, στο δικό του αγροτικό αυτοκίνητο, και πότισμα 2 φορές την εβδομάδα.
Δική του η ταλαιπωρία και η κούραση.
Αμέτρητα δρομολόγια γεμίσματος – αδειάσματος της δεξαμενής του ενός τόνου, όταν τα δέντρα για κάθε πότισμα χρειάζονταν 4 τόνους νερό.
Μισό ευρώ δεν επιβαρύνθηκε το ταμείο του Συλλόγου για έξοδα κίνησης και πετρέλαιο.
Κανένας πρόθυμος και εύκαιρος να τον βοηθήσει, εκτός από κάποιους προσωπικούς του φίλους που δεν είχαν καμία σχέση με το Δ.Σ. του Συλλόγου.
Μέχρι και εκείνη την ημέρα λοιπόν, δηλαδή την Παρασκευή 31 Μαϊου τα δένδρα είχαν «πιάσει» όλα, ήταν καταπράσινα και έσφυζαν από ζωή, όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες οι οποίες είχαν δημοσιευθεί στην σελίδα του Συλλόγου στο facebook και έτσι δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει.
facebook 2
Από την επόμενη ημέρα εκείνης της 31ης Μαϊου, ο Πρόεδρος και τα νεοεκλεγέντα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που ανήκαν στην ομάδα του παραιτήθηκαν, κάνοντας τους λόγους της παραίτησης τους γνωστούς με επιστολή που δημοσίευσε ο Πρόεδρος στο προσωπικό του προφίλ και που αναδημοσιεύθηκε από όλες τις κυνηγετικές ομάδες του facebook αλλά και από τον υπόλοιπο ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο.
Δεν θα σταθώ καθόλου σε αυτή καθαυτή την παραίτηση εκλεγμένων αντιπροσώπων των κυνηγών της Κόνιτσας και ούτε θα σχολιάσω αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την απόφαση αυτή και αυτό θα το κάνω γιατί σέβομαι την άποψη εκείνων που αποχώρησαν.
Από το Σάββατο 1 Ιουνίου και έπειτα το όλο έργο ήρθε στην φροντίδα του νέου Διοικητικού Συμβουλίου.
Αυτό το Δ.Σ. λοιπόν, μέχρι και το Σάββατο 6 Ιουλίου που ολοκληρώθηκε το αυτόματο πότισμα και ξεκίνησε να λειτουργεί, άφησε στην τύχη του Θεού και του καιρού τα δέντρα.
Για 35 ημέρες, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Κυνηγετικού Συλλόγου Κόνιτσας δεν πότισε ούτε μία φορά τα 400 δέντρα.
Για 35 ημέρες δεν ενδιαφέρθηκε κανένας από το νέο Δ.Σ. να ρωτήσει, να μεριμνήσει, να δράσει.
Σε 35 μόλις ημέρες το νέο Προεδρείο και τα μέλη του έδειξαν αυτό που ακριβώς ισχύει… αδιαφορία και ανικανότητα.
Η ανικανότητα στο μεγαλείο της.
Αυτή την μία και μοναδική που δημοσιεύω.
Έχω βγάλει πολλές… αλλά δημοσιεύω μόνο μία.
Πονάει η ψυχή μου με αυτή την καταστροφή…
Πονάει η ψυχή μου που για ακόμη μία φορά δείχνουμε τα δύο πρόσωπά μας ως κυνηγοί και γενικότερα ως κοινωνική ομάδα.
Πονάει η ψυχή μου που κάθε τι καλό παραμερίζεται, καταστρέφεται και αφανίζεται, και κάθε τι άχρηστο και οπισθοδρομικό αμαυρώνει ολόκληρο το κυνήγι και την κυνηγετική οικογένεια.
Δυστυχώς είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Δυστυχώς οι επιλογές μας δεν ήταν ποτέ σωστές.
Δυστυχώς όσο και να προσπαθήσουν κάποιοι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε και τελικά θα βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων.
Τι γίνεται τώρα;
Δεν πρέπει οι υπαίτιοι και υπεύθυνοι για αυτή την καταστροφή να λογοδοτήσουν;
Δεν πρέπει να λογοδοτήσουν που άφησαν να «ξεραθούν» τα χρήματά μας;
Δεν πρέπει να υπάρξουν αντιδράσεις από τα ανώτερα διοικητικά όργανα;
Δεν πρέπει να περάσουν πειθαρχικό συμβούλιο;
Πολύ περισσότερο, δε, να τιμωρείται η σπατάλη των χρημάτων των κυνηγών από υπαιτιότητα.
Ίδωμεν…
Κλείνοντας…
δεν ξέρω πόσα δέντρα τελικά θα σωθούν, μα εύχομαι να επιζήσουν όσα περισσότερα γίνεται.
Όπως επίσης εύχομαι και την παραδειγματική τιμωρία των υπαιτίων.
